مفصل تمپورومندیبلولار:تغییرات ریخت شناسی در مفصل تمپورومندیبولار (TMJ) که در تصاویر MRI، CT و رادیو گرافی‌های معمولی مشاهده می‌شوند، غالباً در تشخیص فرایند های آسیب شناختی مانند تغییرات دژنراتیو و انکیلوز، رمدلینگ مفصل بعد از دیسککتومی، مال اکلوسیون و بدریختی های مادرزادی و تکاملی سودمندند (۶۱). CBCT، تکنیکی است که اخیراً تحقیقات در زمینه تصویربرداری TMJ را تحت تأثیر قرار داده است، هرچند تحقیقات مقدماتی باید در مطالعات بالینی نیز امتحان شوند. تعدادی مطالعه بر روی اجساد انجام شده تا کاربرد CBCT از ناحیه TMJ را در ارزیابی نقایص استخوانی اطراف مفصلی، صاف شدگی، استئوفیت ها و تغییرات اسکلروتیک را مورد بررسی قرار دهد (۶۲-۶۵). اگرچه نتایج اولیه دلگرم کننده هستند، ولی تحقیقات بیشتری برای استفاده بالینی CBCT در ارزیابی TMJ مورد نیاز است (۶۰).

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

اندودونتیک:کارایی CBCT برای استفاده در اندودونتیک بررسی شده است، ازجمله: طرح ریزی جراحی پری رادیکولار، سنجش آسیب شناسی پری آپیکال و ارزیابی ترومای دنتوآلوئولار (۶۶). در مطالعات همگروهی گذشته نگر و گزارشات موردی، پیشنهاد شده است که CBCT نسبت به رادیوگراف های پری اپیکال در مشخص کردن ضایعات لوسنت پری آپیکال، نمایش قابل اعتماد مجاورت ضایعه به سینوس ماگزیلا، درگیری غشای سینوس و مکان ضایعه در ارتباط با کانال مندیبولار، ارجح است (۳۰, ۶۷, ۶۸). همچنین CBCTمی‌تواند در شناسایی زودهنگام بیماری پری اپیکال نقش مؤثری بازی کرده و سبب نتایج درمانی بهتری گردد (۶۶).
پریودونتیک:اولین کاربرد گزارش شده CBCT در پریودونتولوژی، استفاده از آن برای ارزیابی های تشخیصی و نتیجه درمان پریودونتیت بود (۶۹). بعدها، مطالعات ex vivo توان CBCT در بازسازی دقیق نقایص درون استخوانی و پنجره ای پریودونتال، شکفتگی^[۱۶] های پریودنتال و درگیری انشعاب ریشه دندان را درمقایسه با رادیوگرافی، MDCT و اندازه‌گیری های بافت شناختی مشخص کردند (۷۰-۷۴). دقت ژئومتریک سه بعدی CBCT برابر با رادیوگرافی و MDCT بوده، ولی کیفیت تصویری که توسط مشاهده گر درجه بندی می شد، بالاتر از MDCT و رادیوگرافی در شناسایی نقایص پریودونتال بود (۷۰, ۷۱, ۷۳). اگرچه نقایص استخوانی پریودونتال به خوبی توسط CBCT به تصویر کشیده می‌شوند، رادیوگرافی معمولی همچنان کنتراست استخوانی با کیفیت بالاتری را ارائه می‌دهد(۷۲).
دلایل انتخاب موضوع
شیوع جسم خارجی در ناحیه فک و صورت بالاست و مسئول ۸/۳% از کل پاتولوژی های این ناحیه می‌باشد. سالانه تعداد زیادی جراحی برای برداشتن جسم خارجی در کشورهای مختلف دنیا و در ایران انجام می‌شود. جسم خارجی می‌تواند سبب عوارض متعدد و گاه خطرناک گردد. همچنین جسم خارجی با ایجاد التهاب و تشکیل گرانولوم ترمیم زخم را معیوب می‌سازد. جسم خارجی تشخیص داده نشده، یکی از علل سوء درمان است.
تعیین دقیق محل جسم خارجی و نوع جسم برای ما مهم می‌باشد، زیرا که در فراهم آوردن اطلاعات کافی برای جراح در خارج ساختن جسم خارجی بسیار کمک ‌کننده است. به علاوه، جراح باید بداند که آیا جسم خارجی در مجاورت اعضای حیاتی قرار گرفته است، و خارج کردن آن با خطر بالایی برای بیمار همراه است، یا نه.
هرکدام از روش‌های رادیو گرافی‌های ساده، CT، MRI و اولترسونوگرافی برای تشخیص جسم خارجی ایراداتی دارند.رادیوگرافی ساده، هرچند به عنوان اولین مدالیته تشخیصی مورد استفاده قرار می گیرد، دقت تشخیصی کمی داشته و نمی‌تواند محل دقیق جسم خارجی را مشخص سازد. CT اسکن، گران بوده و بیمار را در معرض میزان بالایی از اشعه قرار می‌دهد. اگر جنس جسم خارجی نامشخص باشد، نمی‌توان از MRI به عنوان اولین مدالیته تشخیصی استفاده کرد. و در نهایت، اولتراسونوگرافی برای تشخیص اجسامی که در عمق قرار گرفته‌اند یا درون حفرات پر از هوا هستند، نامناسب است.
تا به امروز هیچ مطالعه ای کارایی CBCT در شناسایی ابعاد و محل جسم خارجی در حفرات بدن را مورد ارزیابی قرار نداده است.
انجام این تحقیق از نظر تخصصی، مواد، ابزار و تجهیزات در کشور امکان پذیر است.
منابع و تجهیزات کافی جهت انجام این تحقیق در دسترس می‌باشد، که از این پیشینه جهت انجام این تحقیق کمک گرفته شده است.
موضوع این تحقیق جنبه تئوری قابل قبولی دارد، در ضمن کاملاً عملی بوده و در مدت زمان کوتاهی قابل اجرا می‌باشد.
هزینه انجام این تحقیق در برابر دستاوردهای حاصل از آن ناچیز است.
بررسی متون
مطالعات متعددی در رابطه با ارزیابی کارایی روش‌های رادیوگرافی، تصویربرداری تشدید مغناطیسی، توموگرافی کامپیوتری و اولتراسوند در شناسایی اجسام خارجی صورت پذیرفته است. جدول ۱-۲، نتیجه جستجوی اینترنتی ما را در Pubmed و بانک اطلاعاتی Medline و نیز جستجوی دستی در منابع مرتبط با بهره گرفتن از ترکیبات مختلف لغات imaging، foreign body،radiography، computed tomography، ultrasonography، magnetic resonance imaging، cone beam computed tomography و digital volumetric imaging در بازه زمانی از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۱۳ خلاصه می‌کند. همانطور که از این جدول برمی‌آید، تا به حال مطالعه ای در زمینه ارزیابی قدرت شناسایی جسم خارجی توسط دستگاه های CBCT صورت نپذیرفته است.

جدول ۱-۲٫ بررسی شناسایی اجسام خارجی توسط روش‌های تصویربرداری مختلف در مطالعات.

نویسندگان
سال
روش تصویربرداری
جسم خارجی
محل جسم خارجی

Aras et al
(۶)

۲۰۱۰

CT، US و رادیوگرافی معمولی

فلز، شیشه، چوب، سنگ، آکریلیک، گرافیت و باکلیت

سر گوسفند (نزدیک به استخوان، درون بافت نرم، درون حفره هوادار)

Shrestha et al
(۷۵)

۲۰۰۹

US

مشکوک به وجود جسم خارجی غیر رادیواپاک

بافت نرم اندام

Ober et al
(۷۶)

۲۰۰۸

CT، MRI و US

چوب

دست سگ