هنری و ادبی

۳۰

۲۰

توسعه شهری

۱۳

۲۱

فرهنگ ایثار

۰

۲۲

اجتماعی

۷

۲۳

فعالیت‌های جهادی

۱۱

۲۵

سایر

۴

۲۶

جمع کل

۴۰۰

*منبع: دفتر مشارکتهای اجتماعی اداره کل ورزش و جوانان استان تهران

۲-۳٫ فضای مجازی )اینترنت)

اینترنت وسیله ای ارتباطی و فضای سایبرنتیک محیطی است که امکان تولید فضا را برای کسانی که به صورت مادی در قالبی اجتماعی – فرهنگی قادر به ایجاد فضایی تعاملی نبوده و یا در تولید و ساخت آن با مشکل مواجه ان، فراهم آورده است (میردامادی، ۱۳۸۰: ۱۰۹). اینترنت نه فقط یک محیط بلکه چندین محیط محسوب می شود. اگرچه بین انواع محیط‌های گوناگون اینترنت همپوشانی‌های فراوانی وجود دارد، با این حال هر کدام دارای ویژگی‌های خاص خود می باشند و از نظر برخی مشخصه‌ های بنیادین، اثراتی که تجربه این محیط ها بر رفتار کابران دارند، با یکدیگر متفاوت می باشد. اینترنت بیشتر به مجموعه ای از مکان‌های مجازی شباهت دارد که در هری ک از آن افرادی دلبستگی‌های مشترک، می توانند تبادل داده نمایند، با هم کار کنند، داستان تعریف کنند و با یکدیگر شوخی کنند، پیرامون سیاسیت به بحث بپردازند و یا بازی کامپیوتری انجام دهند (والاس، ۱۳۸۲: ۵۰-۴۰).

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

سپهر مجازی آمیخته ای از سه عنصر مادی، نمادین و تجربه‌های فردی متفاوت است. اینترنت فقط ابزاری الکترونیک با قابلیت‌های تازه ای برای دیجیتال کردن پیام ها نیست؛ بلکه فراتر از آن، دنیای مجازی حاصل از انقلاب دیجیتالی است که همانند سایر انقلاب ها، تصویری نوین از جهان عرضه می کند، ارزش‌های اجتماعی را متحول می سازد و امکاناتی را برای نمایش خویشتن در مقابل دیگری فراهم می آورد و فناوری‌های جدید رایانه ای – ماهواره ای، وسایل آن را محیا می کند (معینی علمداری، ۱۳۸۶: ۱۱۰).
با توجه به اینکه در اینترنت فاصله از میان برداشته می شد، مواجهه افراد آسان تر می شود و امکان مواجهه ی غیر حضوری فراهم می آید. بدین ترتیب جامعه شبکه ای براساس تعامل شرکت کنندگان با یکدیگر شکل می گیرد که در آن بدون نیاز به ملاقات حضوری، اطلاعات رد و بدل می شود. در اینترنت افراد صرفاً در رده تولید کننده یا مصرف کننده قرار نمیگیرند، بلکه می توانند هر دو نقش را همزمان داشته باشند و اینترنت به عنوان واسطه ارتباطی میان آنها عمل می کند و تسهیلات لازم را در این زمینه در اختیار آنان قرار می دهد. این امر؛ یعنی اینکه فرد می تواند به انتخاب خود نقش مصرف کننده یا تولید کننده اطلاعات را ایفا کند، اینترنت را از شکل یک رسانه متعارف خارج می کند. این امر محیطی آنارشیک را برای تبادل نسبتاً بدون میانجی و واسطه میان افراد بوجود می آورد (اسمیت، ۲۰۰۰: ۱۹۴ به نقل از معینی علمداری، ۱۳۸۴: ۱۱۳).
اینترنت تجارب جدیدی به فرد عرضه میکند و قادر است ((در سه سطح مختلف فردی، تعامل میان فردی و زندگی سیاسی تغییراتی ایجاد نماید)) (Rheingold, 1999: 282).
بالاخره می توان گفت شبکه اینترنت، یک محل مجازی ملاقات عمومی شهروندان جهان است، یک نقطه تلاقی عمومی که در آن میلیون ها نفر از بیش از ۱۵۵ کشور جهان با هم در ارتباط قرار میگیرند. در حال حاضر، اینترنت متشکل از چندین میلیون شبکه از انواع مختلف است. اینترنت را از نظر جامعه شناسی می توان مدخلی بر جامعه الکترونیک دانست، جامعه ای که از عناصر اصلی سیستم اینترنت یعنی تولید کنندگان، واسطه ها و مصرف کنندگان تشکیل شده است. اینترنت ارتباط بین افرادی را قادر می سازد که قبلاً همدیگر را ندیده اند، مردمی از سراسر دنیا که به این طریق فرصت مکالمه با یکدیگر را داشته و می توانند بدون محدودیت‌های قومی، ملی، طبقاتی، مذهبی، جنسی و … با یکدیگر رابطه برقرار کنند. از این طریق امکان ایجاد جماعتی جهانی فراهم می شود (نیک بخش، ۱۳۸۳: ۲۱).
در مقام مقایسه با رسانه‌های پیشین، اینترنت از یک سو همچون تلفن و تلگراف در ارتباط بین فردی بکار می رود و تعاملی محسوب می شود که بر مسافت‌های طولانی غلبه کرده و امکان ارتباط همزمان افراد دور از یکدیگر را محیا می سازد (Bargh& McKenna, 2004: 577).
اینترنت از این لحاظ پیش می رود که می توان گفت به مفهوم جغرافیا پایان می دهد و به ((مرگ فاصله)) می انجامد. بر این اساس، افراد می توانند هر کجا و در هر زمان یکدیگر را ملاقات کنند و نیز مبادله ی اطلاعات از یک تبادل ساده میان دو یا چند نفر به تبادلی گسترده و وسیع میان ملیت‌های مختلف تبدیل می گردد (مسکو، ۲۰۰۰) و از سوی دیگر همچون رادیو و تلویزیون می توان به عنوان یک رسانه جمعی عمل نماید که از طریق آن، متون مختلف در یک زمان به میلیون ها نفر انتقال می یابد؛ در عین حال، اینترنت می تواند به عنوان یک کتابخانه جهانی بکار رود. در واقع استفاده‌های مختلف کاربران اینترنتی سازگاری این رسانه با مقاصد و نیازهای کنونی افراد را باعث گردیده است (Bargh McKenna, 2004: 577).

۲-۳-۱٫ تاریخچه ی اینترنت در جهان

ریشه‌های اینترنت به اواخر دهه ۱۹۶۰ بر می گردد. در این سالهاست که مفهوم یک شبکه کامپیوتری نامتمرکز در میان استراتژیستهای نظامی ایالات متحده آمریکا و متحدان این کشور شد. ایده مطرح در آن سالها، این بود که شبکه کامپیوتری در شرایط حمله حمله هسته ای می تواند به صورت پشتیبانی برای زیر ساخت‌های ارتباطی عمل کند. در سال ۱۹۶۸ سازمان تحقیقات در پژوهش‌های پیشرفت وابسته به پنتاگون تصمیم گرفت که کار بر روی چنین شبکه ای را حمایت کند و لذا دوران جنگ سرد نقشی جدی در این حمایت داشت (مهدی زاده، ۱۳۸۷: ۱۶) و از این جیث می توان اینترنت را از محصولات دوران جنگ سرد و حاصل هراس وزارت دفاع آمریکا و از خطرات جنگ هسته ای دانست (آشنا، ۱۳۸۰: ۲۱۴). در سپتامبر ۱۹۶۹ اولین رابطه‌های پردازشگر پیغام (IMP، وسیله ای اختصاصی برای برقرار کردن ارتباط بود که رایانه را به خط تلفن وصل می کرد و می توانست از راه دور این اتصال را ممکن سازد (برونر و ژوتیک، ۱۳۷۹: ۱۵))، در دانشگاه کالیفرنیا لس آنجلس نصب شد و دو ماه بعد دومین IMP در موسسه مطالعات و تحقیقات استانفورد در شمال کالیفرنیا به کار گرفته شد تا پایان آن سال دو مرکز دیگر به آن پیوستند. بنابراین؛ اولین شبکه رایانه ای متشکل از چهاررایانه در پایان سال ۱۹۶۹ در آمریکا راه اندازی شد و چهار مرکز عبارت بودند از: