1. . علیان نجف‌آباد، آزاده و مسعود راعی دهقی، سازوکارهای حمایت از حق کودک بر آموزش در فقه امامیه، اسناد حقوق بشری و قانون اساسی، مجله فقه و حقوق خانواده، بهار و تابستان ۱۳۹۳، سال نوزدهم، شماره ۶۰، ص. ۱۵۰٫ ↑

    1. . اسدی، لیلاسادات، حریم خصوصی کودک و حق والدین بر تربیت، مجله فقه و حقوق خانواده، بهار و تابستان ۱۳۸۸، ش. ۵۰، ص. ۳۷٫ ↑

    1. . کلود کلمبه، اصول بنیادین حقوق مؤلف و حقوق مجاور در جهان، ترجمه علیرضا محمدزاده وادقانی، نشر میزان، تهران، ۱۳۹۰، ص ۴۶٫ ↑

    1. . همان، ص ۴۹٫ ↑

    1. . همان، ص ۵۰٫ ↑

    1. . زرکلام، ستار، حقوق مالکیت ادبی و هنری، انتشارات سمت، تهران، ۱۳۸۸، صص ۵۵ و ۸۳٫ ↑

    1. . امامی، اسدالله، حقوق مالکیت معنوی، ج ۱، تهران، ۱۳۸۶، ص ۹۸٫ ↑

    1. ۱٫ خانجانی، زینب و شیوا عظیم‌زاده، مقایسه نوع و میزان پرخاشگری در میان نوجوانان در معرض نمایش فیلم‌های فیلم‌های خشن نوجوانان مشکین شهر،مجله زن و مطالعات خانواده، سال سوم، ش ۹، پاییز ۱۳۸۹، ص ۸۲، به نقل از:Gunderson, j. (2006). Impact of real life and media violence: relationship between violence exposure, aggression, hostility and empathy. Thesis submitted fordoctor of Philosophy degree the universityof Toledo. ↑

    1. . همان، به نقل از:Brown, J, Witherspoon, E. (2002). The mass media and American adolescents healthJournal of adolescent health, Vol. 31, No. 6S, page 153-170. ↑

    1. ۱٫Osborne, Burl. (1993). Morality of the Mass Media.University of Texas at Dallas. Also see: Smith, Marcia S. (2001). Vchip and TV ratings: helping parents supervise their children’s television viewing. Congressional ResearchService, Library of Congress. ↑

    1. . ستار زرکلام، همان، ص۵۷٫ ↑

    1. . بند (ج – ۲) ماده (۱۵) عهدنامه صلح با ژاپن (مصوب ۳۰/۹/۱۳۳۴): «بدون حاجت این که از طرف ذوی‌الحقوق تقاضایی بشود و نیز بدون لزوم پرداخت حقی با انجام تشریفات دیگری از طرف آن ها مدت زمان فاصله ‌بین ۷ دسامبر ۱۹۴۱ تا تاریخ به اجرا درآمدن عهدنامه حاضر بین ژاپن و دولت متفق مربوطه از جریان زمان عادی این گونه حقوق مستثنی خواهد بود و‌مدت زمان مذبور به علاوه یک مدت اضافی شش ماهه مستثنی از مدت زمان خواهد بود که در ظرف آن مدت یک اثر ادبی بایستی به زبان ژاپنی ترجمه ‌شود تا بتوان حقوق ترجمه را در ژاپن تحصیل نماید.»بند (۳) ماده (۱۵) ‌قانون قرارداد بین ایران و جمهوری فدرال آلمان به منظور اجتناب از اخذ مالیات مضاعف از درآمد و ثروت (مصوب ۳۱/۳/۱۳۴۸): «اصطلاح “‌حق‌الامتیاز” به نحوی که در این قرارداد به کار رفته است اطلاق می‌شود به هر نوع حقوق پرداختی بابت استفاده یا واگذاری حق استفاده‌از حق ایجاد یک اثر ادبی و هنری یا علمی من جمله فیلم‌های سینمایی و گواهی ثبت و علامت ساخت یا تجاری و نقشه یا نمونه طرح و فرمول یا طریقه‌سری و همچنین بابت استفاده یا واگذاری حق استفاده از تجهیزات صنعتی و فنی و تجاری و کشاورزی و یا علمی و یا بابت اطلاعات مربوط به‌تجربیات حاصل در امور صنعتی و فنی و تجاری و کشاورزی یا علمی. »و بند (۳) ماده (۱۲) ‌قانون موافقتنامه بین دولت شاهنشاهی ایران و دولت جمهوری فرانسه راجع به اجتناب از اخذ مالیات مضاعف و‌جلوگیری از فرار از پرداخت مالیات ‌در مورد مالیات بر درآمد (مصوب ۲۰/۱۲/۱۳۵۲): «اصطلاح “‌حق‌الامتیاز” به نحوی که در این ماده به کار رفته است اطلاق می‌شود به هر نوع حقوق پرداختی بابت استفاده یا واگذاری حق استفاده از‌حق ایجاد یک اثر ادبی، هنری یا علمی منجمله فیلم‌های سینمایی – گواهی ثبت – علامت ساخت یا تجاری نقشه یا نمونه طرح – فرمول یا طریقه ‌سری و همچنین بابت استفاده یا واگذاری حق استفاده از تجهیزات صنعتی و تجاری یا علمی و یا بابت اطلاعات مربوط به تجربیات حاصل در امور‌صنعتی و تجاری یا علمی.» ↑

    1. . اسدالله امامی، همان، ص ۱۰۰، به نقل از محمد معین، فرهنگ فارسی، کلمه اثر، ص ۱۴۰ و کلمات ادبی و ادب، صص ۱۷۸ و ۱۷۹٫ ↑

    1. . همان، ص ۱۰۰٫ ↑

      1. . از جمله این معاهدات می‌توان به قراردادهای مورخ ۱۸ مه ۱۹۰۴ و ۴ مه ۱۹۱۰ راجع به منع فحشاء‌و قرارداد ۴ ماه ۱۹۱۰ راجع به جلوگیری از اشاعه نشریات منافی عفت و مستهجن و پروتکل‌های اصلاحی آن ها (درلیک ساکس، مقر سازمان ملل متحد که دولت ایران در هجدهم آذر ۱۳۳۷ به آن پیوسته است)، قرارداد تسهیل دوران بین‌المللی فیلم‌های تربیتی ۱۹۳۳ (که دولت ایران در بیستم دی‌ ۱۳۱۳ به آن پیوسته است)، قرارداد بین‌المللی برای جلوگیری از اشاعه و معامله نشریات مستهجن ۱۹۲۳ ژنو (که دولت ایران در چهارم آبان ۱۳۰۹ به آن پیوسته است) و موافقتنامه تسهیل مبادلات بین‌المللی وسایل بصری و سمعی برای مقاصد تربیتی و‌علمی و فرهنگی (که دولت ایران در نهم آذر ۱۳۳۷ به آن پیوسته است) اشاره کرد. ↑

    1. . The Moral Status of Children, Essays on Rights of the child, by Michael Freeman, published by Kluwer Law International, 2508 CN, the Hague, the Netherlands, p. 31. ↑

    1. .State of Children’s Rights in England, Review of Government action on United Nations’ recommendations for strengthening children’s rights in the UK, Children’s Rights Alliance for England, p. 4. ↑

    1. . Obscene Publications Act ↑

    1. . John Marshal ↑

    1. . Sedom: or, the Quintessence of Debauchery and the school of Love ↑

    1. . Rochester ↑

    1. . Obscene Modernism, Literary Censorship- Experiment 1900- 1940, by Rachel Potter, Oxford University Press, first edition, published in 2013, p. 15 and 16. ↑

    1. . Obscene Libel Act ↑

    1. . Lord Campbell ↑

    1. .Obscene Publication Act ↑

    1. . The Ecyclopedia of Sexual Behavior, volume 1, edited by Albert Ellis and Albert Abarbanel, Hawthorn Books, Fourth edition, p. 212. ↑

    1. . Lord Cockburn ↑

    1. . Hicklin ↑

    1. .Sir Alan Herbert ↑

    1. . Roy Jenkins ↑

    1. . Lord Lambton ↑

    1. . در حقوق انگلستان، به چنین لوایحی که توسط یک نماینده و نه یک گروه پارلمانی تنظیم شود، Private Members Bill گفته می‌شود. ↑

    1. . Encyclopedia of Censorship, New Edition, By Jonathon Green and Nicholas J. Karolides (reviser), Fact on File Library of World History, New York, p. 404. ↑

    1. . Harmful Publication Act 1955 ↑

    1. .Children and Young Persons (Harmful Publication Act, 1955), Published by Her Majesty’s Stationery Office, p. 1. ↑

    1. .Ginsberg V. New York ↑

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...