۱ـ۴ـ اهداف تحقیق

۱ـ۴ـ۱ـ هدف کلی

ارائه الگویی برای پیش‌بینی بحران کسب وکار در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار

۱ـ۴ـ۲ـ اهداف ویژه

ـ بررسی درجه دقت الگوی استخراجی در پیش‌بینی بحران کسب وکار شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار

ـ بررسی نقش هر یک از نسبت های مالی در پیش‌بینی بحران

۱ـ۴ـ۳ـ هدف کاربردی

این تحقیق درصدد آن است که الگو های توسعه یافته با بهره گرفتن از نسبت های مالی را ارائه و توانایی پیش‌بینی آن ها را ارزیابی نموده تا ذینفعان بتوانند با اتکا به قدرت پیش‌بینی این الگو ها با اعتماد بیشتری اتخاذ تصمیم نمایند .استفاده از ابزارهای پیش‌بینی که دربرگیرنده نسبت های مالی می‌باشند، هشدار زودهنگام بحران کسب و کار است که استفاده کنندگان به خصوص مدیران و سرمایه گذاران و اعتباردهندگان و تحلیل گران مالی را قادر می‌سازد که به اقدامات پیش گیرانه و اصلاحی، تغییر تصمیمات زیربنایی یا خط مشی های عملیاتی، تعریف مجدد استراتژی ها و رویه ها دست زنند و با کاهش ضرر و زیان تخصیص منابع را بهبود بخشند. سرمایه گذاران، تحلیل گران مالی، بانک‌ها، دولت، حسابرسان و سایر استفاده کنندگان اطلاعات حسابداری برای ارزیابی شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران و تصمیم گیری در رابطه با خرید سهام این شرکت‌ها، اعطای وام ‌به این شرکت‌ها، ارزیابی عملکرد و اعلام تداوم فعالیت این شرکت‌ها می‌توانند از نتایج آزمون الگوهای به دست آمده در این تحقیق استفاده کنند.

۱ـ۵ـ فرضیه‌ها و سوال تحقیق

۱ـ۵ـ۱ـ سوالات تحقیق

سوال کلی: چگونه می توان نسبت های مالی مؤثر در پیش‌بینی بحران های کسب وکار در سازمان بورس اوراق بهادار را شناسائی نمود؟

سوال فرعی: نقش هر یک از نسبت های مالی در پیش‌بینی بحران به چه میزان است؟

۱ـ۵ـ۲ـ فرضیه‌ها

فرضیه اصلی: نسبت های مالی ابزار مناسبی برای پیش‌بینی بحران کسب وکار می‌باشند.

فرضیه فرعی:

1. 1. نسبت های نقدینگی نقش معنی داری در پیش‌بینی بحران های کسب وکار در بورس اوراق بهادار دارد.

1. 1. نسبت های فعالیت نقش معنی داری در پیش‌بینی بحران های کسب وکار در بورس اوراق بهادار دارد.

1. 1. نسبت های سود آوری نقش معنی داری در پیش‌بینی بحران های کسب وکار در بورس اوراق بهادار دارد.

1. نسبت های اهرمی نقش معنی داری در پیش‌بینی بحران های کسب وکار در بورس اوراق بهادار دارد.

۱ـ۶ـ قلمرو تحقیق

۱ـ۶ـ۱ـ قلمرو موضوعی تحقیق

ارائه الگویی برای پیش‌بینی بحران کسب وکار در شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

۱ـ۶ـ۲ـ قلمرو مکانی تحقیق

قلمرو مکانی تحقیق، بازار بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد و تمامی شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران می‌باشد.

۱ـ۶ـ۳ـ قلمرو زمانی تحقیق

محدوده زمانی تحقیق شامل ۴ ساله، از سال ۱۳۸۶ تا ۱۳۸۹ می‌باشد که بررسی فرضیات تحقیق با بهره گرفتن از داده ها ی واقعی این سالها انجام می پذیرد . ‌بر اساس هدف تحقیق اطلاعات مربوط به دوره فوق بررسی و ارتباط بین متغییرها برازش می‌گردد .

۱ـ۷ـ تعریف متغیر های تحقیق

• • • نسبت های مالی: نسبت های مالی یکی از ابزارهای ارزیابی شرکت ها توسط سرمایه گذاران و نیز ابزاری برای مدیریت واحد تجاری به منظور ارزیابی وضعیت موجود و همچنین پیش‌بینی وضعیت آتی واحد تجاری است.
  • بحران کسب وکار(بحران مالی) : بحران مالی در سطح شرکت حاکی از آن است که در ادبیات مالی، به کرات از چهار اصطلاح عجز و درماندگی مالی، قصور در پرداخت بدهی، ناتوانی در پرداخت بدهی و ورشکستگی استفاده گردیده است.

فصل دوم

مروری بر تحقیقات انجام شده

۲ـ۱ـ مقدمه

بیور معتقد است «پیش‌بینی بدون اخذ تصمیم امکان پذیر است ولی کوچک‌ترین تصمیم گیری را نمی توان بدون پیش‌بینی انجام داد». تصمیم گیری از اجزای جدایی ناپذیر مدیریت به شمار می رود. در واقع تصمیم گیری انتخاب یک راه حل از میان راه حل های مختلف می‌باشد و مدیر همواره مواجه با مواردی است که اخذ تصمیم را از او طلب می‌کند، از آنجایی که هدف از تهیه و ارائه اطلاعات حسابداری مالی فراهم ساختن مبنای تصمیم گیری اقتصادی است و هر نوع تصمیم گیری مستلزم کسب اطلاعات، پردازش و تجزیه و تحلیل اطلاعات و استنتاج منطقی و مناسب از اطلاعات است. وجود الگوهایی برای پیش‌بینی وضعیت مالی شرکت ها در محیط فعالیت تجاری شرکت ها می‌توانند برای تصمیم گیری مناسب بسیار حائز اهمیت باشد. الگوهای پیش‌بینی بحران مالی و بحران کسب و کار یکی از ابزارهای برآورد وضع آینده شرکت هاست و می‌تواند نشانه ای برای ورشکستگی شرکت ها باشد(لی و سان^[۳]، ۲۰۰۹). با شدت گرفتن رقابت در عرصه های مختلف از جمله حسابرسی، مؤسسه های حسابرسی به دنبال به کارگیری راهکارهایی برای افزایش کارایی خود هستند که برای رسیدن ‌به این هدف باید عوامل تأثیرگذار بر افزایش کارایی را شناسایی و در جهت رفع یا تقلیل بازدارنده های آن تلاش کنند برای تحقق این موضوع حسابرس نیاز به ابزاری دارد تا وی را از وجود احتمال خطر و تحریف آگاه سازد، یکی از این ابزارها استفاده از نسبت های مالی است(گاگنیس و همکاران^[۴]، ۲۰۰۷).

بحران مالی و نهایتاًً ورشکستگی که منجر به بحران کسب و کار می شود می‌تواند زیان های هنگفتی را برای سهام‌داران، سرمایه گذاران بالقوه، اعتباردهندگان، مدیران، کارکنان، عرضه کنندگان مواد اولیه و مشتریان در پی داشته باشد. یکی از عوامل اصلی بحران مالی و نهایتاًً ورشکستگی شرکت ها عدم وجود کنترل توسط مدعیان مختلف می‌باشد. مدعیان شرکت ها شامل سهام‌داران، اعتباردهندگان، مدیران و کارگران، عرضه کنندگان و … می‌باشند و مدیریت باید کنترل طولانی بر روی شرکت را که رضایت سهام‌داران و سایر مدعیان را برآورده سازد، مورد توجه قرار دهد. سهام‌داران شرکت ممکن است با انجام اعمالی ، کنترل در شرکت را از بین ببرند. آن ها می‌توانند از انواع عملیات تخریبی نظیر عرضه سهام خود در بازار یا استفاده از حق رأی‌ بر علیه مدیریت استفاده نمایند. چنانچه با انجام این عملیات قیمت سهام کاهش یابد و شرکت از نظر قدرت مالی با مخاطره مواجه شود کنترل از دست رفته تلقی می شود(هو و همکاران^[۵]، ۲۰۰۷).