۱٫ «دسترسی غیرمجاز به داده ها و سیستم‌های رایانه‌ای ۳۳ درصد؛

۲٫ هتک حیثیت افراد و نشر اکاذیب ۳۰ درصد؛

۳٫ کلاهبرداری‌های اینترنتی ۱۶ درصد؛

۴٫ تخریب و اختلال در داده ها ۶ درصد؛

۵٫ تکثیر غیرمجاز نرم افزارهای رایانه‌ای ۵ درصد». (مجیدی، ۱۳۹۰: ۱۲)

همچنین بر اساس آمار مرکز مبارزه با جرایم اینترنتی ناجا، بیشترین بزه‌دیدگان جرایم سایبری در ایران، اشخاص حقیقی هستند؛ یعنی ۸۵ درصد از پرونده های تشکیل شده و اشخاص حقوقی، ۱۵ درصد از این پرونده ها را تشکیل می‌دهند http://clicknews.ir/int_docs/?docID=34, retrieved) at:3/9/1391)

با توجه به مطالب فوق، فضای مجازی این قابلیت را برای کاربران فراهم می‌کند که به صورت ناشناس در دنیای مجازی به فعالیت بپردازند و با سوءاستفاده از عدم وجود کنترل و محدودیت کافی در دسترسی به منابع، دست به اقدامات فریبکارانه و خرابکارانه علیه داده های رایانه‌ای و در نتیجه منافع اشخاص دست بزنند. بزهکاران سعی می‌کنند با بهره گرفتن از تبلیغات و جمع‌ آوری پول و پول شویی، به جذب و آموزش اعضاء و تأمین منابع مالی اقدام نمایند. عواملی نظیر سهولت در دسترسی، جریان سریع اطلاعات، ریسک کمتر در انجام عملیات‌های مجرمانه، تبادل سریع اطلاعات با حداقل هزینه، فقدان مقررات و سانسور و یا عدم وجود دیگر اشکال کنترل دولت، زمینه را برای بزهکاری سایبری و موجب کشیده شدن بزهکاران ‌به این حوزه می‌شود. مطلوبیت‌های فوق برای دسته‌ای خاص از بزهکاران، یعنی تروریست‌ها که به دنبال شیوه های نوین برای رسیدن به اهداف خود هستند، جذاب‌تر نمود پیدا می‌کند. دارا بودن مخاطبان زیاد در فضای مجازی، تعامل، توسعۀ ارزان و حضور گسترده در وب، محیط‌های چند رسانه‌ای (توانایی ترکیب متن، گرافیک، صدا و ویدئو، دانلود فیلم، آهنگ، کتاب، پوستر و غیره…)، نمونه‌ای از جذاب‌ترین آماج برای رسیدن به اهداف بزهکاران هستند.

‌بنابرین‏ با توجه ‌به این مطلوبیت‌ها می‌توان گفت که سازمان‌ها و گروه‌های تروریستی؛ بدون شک از این فرصت‌ها برای انجام دادن اقدامات خشونت‌آمیز خود استفاده می‌کنند. در ذیل به نمونه‌ای از سازمان‌ها و گروه‌های تروریستی که در حوزۀ اینترنت فعالیت دارند، با توجه به منطقۀ جغرافیایی اشاره می‌گردد:

۱٫ «منطقۀ خاورمیانه شامل، گروه‌های مجاهدین خلق، حزب کارگران کردستان ((pkk و ترکیۀ مبتنی بر حزب محبوب لیبرال ‌دموکرات. ۲٫ منطقۀ اروپا شامل، جنبش باسک، ارتش کورسی و ارتش جمهوری خواه ایرلند. ۳٫ منطقۀ آمریکای لاتین شامل، ارتش آزادی‌بخش ملی کلمبیا و نیروهای مسلح انقلابی کلمبیا. ۴٫ منطقۀ آسیا شامل، ببرهای آزادی بخش تامیر ئلام، حقیقت عالی ژاپنی و ارتش سرخ ژاپن» .(Gabriel, 2009: 12)

۱-۷-۲-۲-۱-تقسیم بندی بزهکاران سایبری

با توجه به گستردگی فضای سایبری و مزیت‌هایی که برای بزهکاران در پی دارد، شمار مجرمان و انواع آن‌ ها رو به افزایش است. ‌بنابرین‏ در ذیل به مهم‌ترین بزهکاران در این حوزه می‌پردازیم:

۱-۷-۲-۲-۱-۱- هکرها

در دهۀ ۱۹۷۰، واژۀ هکر به شخصی اطلاق می‌شد که در برنامه‌نویسی بسیار خبره و باهوش بود؛ همچنین سال‌ها بعد با گسترش و فراگیر شدن اینترنت و سیستم‌های رایانه‌ای، مفهوم هکر به شخصی که در نفوذ به سیستم‌های رایانه‌ای مهارت داشته باشد، گفته می‌شد. در حال حاضر هکرها افرادی هستند که با سیستم‌های رایانه‌ای آشنایی کامل دارند و با نفوذ در سیستم‌های رایانه‌ای سعی در نشان دادن ضعف‌ها و روزنه‌های نفوذ در سیستم‌های بانکی، صنعتی و غیره… هستند. آن‌ ها علاقه شدیدی به یادگرفتن نحوۀ کار سیستم رایانه‌ای و ماجراجویی برای یافتن راهی برای رخنه در رایانۀ مقصد هستند (باستانی، ۱۳۹۰: ۵۷).

۱-۷-۲-۲-۱-۲- کرکرها

“کسانی هستند که هدف آن‌ ها از نفوذ در سیستم‌ها، خرابکاری و ایجاد اختلال در سیستم‌های رایانه‌ای است به عبارت دیگر هکرهای بدخواه هستند. اعمال مجرمانه‌ای نظیر اختلاس، کلاهبرداری‌ یا جاسوسی صنعتی، تنها بخش کوچکی از اهداف احتمالی‌ کرکرها به شمار می‌رود” (طهماسبی، ۱۳۸۳: ۵).

۱-۷-۲-۲-۱-۳- کارمندانی که از رؤسا یا همکاران خود ناراضی هستند

افراد فوق در حملات سایبری علیه تأسیسات رایانه‌ای و مخابراتی به عنوان حملات خودی^[۱۶] شناخته می‌شوند. با توجه به دسترسی کارکنان یک سازمان به رمزهای عبور سیستم های رایانه‌ای، معمولاً بعد از اخراج یا نارضایتی آن‌ ها از سیاست‌های مدیران، به اقدامات خرابکارانۀ خود دست می‌زنند (شیرزاد، ۱۳۸۸: ۹۳).

۱-۷-۲-۲-۱-۴- نوجوانان و جوانان

این دسته از افراد بیشتر با انگیزۀ سرگرمی و گشت و گزار در اینترنت، وارد فضای سایبر می‌شوند. حس کنجکاوی و هیجان‌طلبی در اکثر موارد، منجر به بزهکار شدن افراد فوق به خصوص در حوزۀ نفوذ غیرمجاز در منابع رایانه‌ای و شبکه‌ای می‌شوند (شیرزاد، ۱۳۸۸: ۹۲).

۱-۷-۲-۲-۱-۵- رقبای تجاری

شرکت‌هایی تجاری، بارزترین اشخاصی هستند که با انگیزه های مالی به سرقت اطلاعات تجاری یا تخریب داده های تجاری شرکت‌های دیگر؛ که در فضای سایبر فعال هستند اقدام می‌نمایند. رخدادهای متعددی به ثبت رسیده که افرادی با اقدام به اختلال در داده های رایانه‌ای یک شرکت، موجب فسخ قرارداد تجاری بین دو شرکت شده‌اند یا اعتبار یک مؤسسۀ مالی را خدشه‌دار نموده‌اند. ‌بنابرین‏ عمل این دسته از بزهکاران در حوزۀ جرایم علیه اموال به وسیلۀ اعمال مجرمانه‌ای از قبیل تخریب رایانه‌ای(سابوتاژ) دسته بندی می‌شود.(باستانی، ۱۳۹۰: ۵۶)

۱-۷-۲-۲-۲- گونه‌های بزه‌دیدگی در فضای سایبر

فضای سایبر با گوناگونی و تنوع فرصت‌ها و ابزارهایی که برای ارتکاب بزه فراهم می‌کند، دسته بندی‌های متعددی از انواع بزه‌دیدگی را در این فضا ایجاد نموده است. تازه‌ترین آمارها در ایران نشانگر این است که در چهار سال اخیر، تعداد کاربران اینترنت در کشور، ۲۵ برابر شده و بیش از ۶۴ درصد از کاربران ایرانی به صورت خانگی از اینترنت استفاده می‌کنند، این امر نشانگر استقبال مردم به فضای سایبر و همچنین افزایش آمار بزهکاری و بزه‌دیدگی سایبری است (سقازاده و کریم خانی، ۱۳۹۱: ۹). با توجه به افزایش بزه‌‌های سایبری، در ذیل به چهار دستۀ عمده از بزه‌دیدگان سایبری پرداخته می‌شود (Shinder, 2002:129).

۱-۷-۲-۲-۲-۱- اشخاص ساده و بی تجربه

معمولاً اشخاصی که کهن سال هستند یا برعکس در سنین نوجوانی به سر می‌برند، به دلیل عدم تجربۀ کافیِ فعالیت در اینترنت و رایانه بیشتر فرایند بزه‌دیدگی را تجربه می‌کنند. بیشترین جرایم ارتکابی علیه این دسته از افراد، کلاهبرداری های اینترنتی هستند که از ساده لوح بودن این افراد سؤاستفاده می شود (زررخ، ۱۳۹۰: ۱۳۹).

۱-۷-۲-۲-۲-۲- اشخاص آسیب دیده و ناتوان

این دسته از افراد به دلیل وضعیت خاصی که بر آن ها جاکم است، مورد توجه ویژۀ برخی از بزهکاران سایبری هستند. به عبارت دیگر افراد ناتوان مانند کسانی که فلج هستند یا از اختلالات عاطفی رنج می‌برند، آماج مناسبی برای بزهکاران سایبری محسوب می‌شوند تا از طریق یافتن مشخصات این افراد در پایگاه‌های اطلاعاتی با آن‌ ها ارتباط برقرار کرده و آن‌ ها را در دام خود بیاندازند (همان: ۱۴۰-۱۳۹).

۱-۷-۲-۲-۲-۳- بزه‌دیدگان اشتباهی