۶۲۳٫۵۳۷

۱

۶۲۳٫۵۳۷

۸۱٫۳۱۳

.۰۰۰

.۷۵۱

خطا

۲۰۷٫۰۴۶

۲۷

۷٫۶۶۸

جمع

۱۱۵۶۳۵٫۰۰۰

۳۰

جمع اصلاح­شده

۴۶۱۴٫۱۶۷

۲۹

۴- آموزش مؤلفه­ های تصمیم ­گیری مجدد در کاهش خودناتوان­سازی تأثیر بیشتری داشته­است و یا افزایش جرات ورزی.
برای بررسی این فرضیه به بررسی و مقایسه اندازه اثر و یا میزان تأثیر متغیر مستقل بر متغیر وابسته در تجزیه و تحلیل آماری می­پردازیم.

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت nefo.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))

برای بررسی تأثیر مؤلفه­ های تصمیم ­گیری مجدد بر کاهش ابعاد خودناتوان­سازی از روش تحلیل واریانس چندمتغیره برای نمرات تفاضلی استفاده­شد که نمره F به دست­آمده برای نمرات تفاضلی خلق منفی برابر بود با ۵۴۵/۱۴ که در سطح ۰۰۱/۰ معنی­دار بود و اندازه اثر آن برابر بود با ۳۴۲/۰ و مقدار F به دست­آمده برای نمرات تفاضلی تلاش برابر بود با ۰۲۱/۲۵ که در سطح ۰۰۱/۰ معنی­دار بوده و میزان اندازه اثر آن یعنی اثربخشی تصمیم ­گیری مجدد بر کاهش بعد تلاش برابر بود با ۴۷۲/۰ و مقدار F به دست­آمده برای نمرات تفاضلی عذرخواهی برابر بود با ۳۷۴/۴۹ که در سطح ۰۰۱/۰ معنی­دار بوده و میزان اثربخشی تصمیم ­گیری مجدد بر کاهش بعد عذرخواهی و یا اندازه اثر آن برابر بود با ۶۳۸/۰ و برای بررسی تأثیر مؤلفه­ های تصمیم ­گیری مجدد بر کاهش نمره کل خودناتوان­سازی از روش آماری تحلیل واریانس یک­راهه (ANCOVA) استفاده­شد که مقدار F به دست­آمده برابر بود با ۹۲/۶۷ و در سطح ۰۰۱/۰ معنی­دار بود و اندازه­اثر آن و یا اثربخشی تصمیم ­گیری مجدد بر کاهش نمره کل خودناتوان­سازی برابر بود با ۷۱۶/۰ و هم­چنین برای بررسی تأثیر مؤلفه­ های تصمیم ­گیری مجدد بر افزایش جرات ورزی از روش تحلیل کواریانس استفاده­شد که مقدار F به دست­آمده ۳۱۳/۸ بود و میزان اثربخشی تصمیم ­گیری مجدد بر افزایش جرات ورزی و یا اندازه اثر آن برابر بود با ۷۵۱/۰ که از مقایسه میزان اندازه اثر متغیرهای مربوطه می­توان نتیجه­گرفت که آموزش مؤلفه­ های تصمیم ­گیری مجدد بر افزایش جرات ورزی تأثیر بیشتری داشته­است.
فصل پنجم:
بحث و نتیجه گیری
بحث و نتیجه ­گیری
مقدمه
موضوع این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مؤلفه­ های تصمیم ­گیری مجدد بر کاهش خودناتوان­سازی و افزایش جرات ورزی دانش ­آموزان پسر سال سوم هنرستان است، جامعه­آماری این پژوهش شامل دانش ­آموزان پسر سال سوم هنرستان منطقه ۹ شهر تهران می­باشد.
از بین این جامعه یک هنرستان به عنوان نمونه به روش نمونه گیری خوشه­ای تصادفی انتخاب شد و پس از اجرای پیش­آزمون در بین دانش ­آموزان سال سوم، ۲ کلاس که بیش­ترین نمره را در خودناتوان­سازی و کمترین نمره را در جرات ورزی کسب­کردند انتخاب و به صورت تصادفی به ۲ گروه آزمایش و کنترل تقسیم­شدند. میانگین سن دانش ­آموزان برابر ۷/۱۶ با انحراف­معیار ۵/۱ بود.
در این فصل ابتدا به بررسی فرضیه ­های پژوهش، سپس پیشنهادهای کاربردی و پژوهشی و در نهایت به محدودیت­ها پرداخته می­ شود.
فرضیه اوّل