حسین زاده (۱۳۸۷)در پژوهش خود که بر روی ۳۲۰ نفر انجام شده به بررسی موضوع « رابطه سرمایه فرهنگی و هویت اجتماعی؛ در بین دانشجویان تبریز» پرداخته و ‌به این نتایج پرداخته که بین سرمایه فرهنگی و انواع هویت، همبستگی مثبت وجود دارد. بیشترین همبستگی سرمایه فرهنگی با هویت ملی، قومی، دینی و فردی است و کمترین همبستگی را با هویت جهانی دارد.

خدایی) ۱۳۸۷) در مقاله خود بر روی کلیه شرکت کنندگان گروه آزمایشی ریاضی و فنی در آزمون سراسری سال تحصیلی ۱۳۸۵ انجام شده به بررسی موضوع« بررسی رابطه سرمایه فرهنگی و اقتصادی والدین دانش آموزان با احتمال قبولی آن ها در آزمون سراسری سال تحصیلی ۱۳۸۵ پرداخته ‌به این نتایج دست یافته که سرمایه فرهنکی و اقتصادی والدین احتمال قبولی داوطلبان را افزایش می‌دهد.

سمیعی(۱۳۷۹) در پایان نامه خود با موضوع «تاثیر سرمایه های فرهنگی خانواده بر روی موفقیت تحصیلی و شغلی فرزندان در تهران» که با حجم ۳۴۰ نفرانجام شده ‌به این نتایج رسیده است که از میان عوامل مؤثر بر موفقیت تحصیلی، یکی از ابعاد سرمایه فرهنگی (آگاهی و اطلاعات ) بیشترین تاثیر را داشته و کمترین تاثیر مربوط به یکی از ابعاد سرمایه اقتصادی (دارایی) می‌باشد و در بین بقیه عوامل، جنس نیز در موفقیت تحصیلی تاثیرگذار است و سایر عوامل رابطه‌ای با موفقیت تحصیلی نشان نمی‌دهند.

در پژوهشی که توسط پور محسن(۱۳۷۳) در زمینه عملکرد تحصیلی دانش آموزان و سطح سواد خانواده انجام گرفت نتایج نشان داد، بین سطح سواد والدین و عملکرد تحصیلی دانش آموزان رابطه معناداری وجود دارد و دانش اموزانی که والدین با سوادتر داشتند از عملکرد تحصیلی بهتری برخوردار بودند.

ده بزرگی(۱۹۹۹) درپژوهش خود که به بررسی تاثیر والدین در پیشرفت تحصیلی فرزندان پرداخته بود ‌به این نتیجه رسیده است که والدین دانشجویان مشروط در مقایسه با دانشجویان غیر مشروط سطح تحصیلات کمتری داشته اند. والدینی که خود سطح تحصیلات بالاتری دارند از فرزندان خود انتظار موفقیت بیشتری دارند و فرزندان خود را بیشتر راهنمایی و هدایت نموده ، و برای آن ها امکانات تحصیلی بیشتری فراهم می نمایند، فرزندان آن ها هم نیز از خود انتظاربالاتری دارند و تلاش بیشتری می‌کنند.

کاوسی، خراسانی ( ۱۳۸۹) در مقاله خود با حجم نمونه ۴۵۶ نفر انجام شده است به اندازه گیری و مقایسه سرمایه فرهنگی در میان دانشجویان رشته مدیریت دانشگاه تهران و دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات و به نتایج رسیده است که سطح مؤلفه‌ های قانون مداری و تفاهم فرهنگی به ترتیب دارای رتبه اول و دوم اهمیت در میان دانشجویان دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات بوده و سطح مؤلفه‌ های انسجام اجتماعی و مشارکت شهروندی به ترتیب دارای رتبه اول و دوم اهمیت در میان دانشجویان دانشگاه تهران بوده است. با توجه به نتایج حاصل از آزمون سرمایه فرهنگی در بعد فردی سطح این مؤلفه‌ از مؤلفه‌ های اصلی سرمایه فرهنگی در میان دانشجویان دانشگاه تهران قوی تر از سطح این مؤلفه‌ در میان دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات می‌باشد. و سطح مؤلفه‌ های بعد اجتماعی و بعد ملی از مؤلفه‌ های اصلی سرمایه فرهنگی در میان دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات قوی تر از سطح این مؤلفه‌ در میان دانشجویان دانشگاه تهران می‌باشد.

۲-۷-۲- پیشینه تحقیقات خارجی:

دیگراف ، (۲۰۰۰ ) در هلند نشان داد ه اند که رفتار مطالعاتی والدین نسبت به مشارکت فرهنگی آن ها در خارج از منزل، بر پیشرفت تحصیلی فرزندان اثر بیش تری دارد.

کالیمین و کرای[۴۵] ( ۱۹۹۸)و لاریو ولامونت(۱۹۹۶)[۴۶] در تحقیقات خود ‌به این نتیجه رسیده اند که رویه ها و فعالیت های فرهنگی والدین،از جمله بازدید منظم از کتابخانه ها، نمایشگاه ها و موزه ها ، جو فکری لازم برای آرزوهای تحصیلی، انگیزه پیشرفت و عملکرد تحصیلی فرزندان را فراهم می آورد.

دیگرافت (۱۹۸۶) ، کالیمین و کرای( ۱۹۸۶) تیچمن[۴۷](۱۹۸۷) در پژوهش های خود بر بررسی موضوع ارتباط رفتار فرهنگی والدین و پیشرفت تحصیلی فرزندان ‌به این نتیجه رسیده اند که رابطه مثبتی بین رفتار فرهنگی والدین و موفقیت تحصیلی فرزندان وجود دارد.

دی ماجیو[۴۸] (۱۹۸۲) و د ی ماجیو و مر (۱۹۸۵) نشان داد ه اند که منابع و کالاهای فرهنگی فراهم شده توسط خانواده تأثیر مثبتی بر عملکرد تحصیلی فرزندان دارد.

فونتن[۴۹]( ۱۹۹۴) و کولمن[۵۰]( ۱۹۹۵) در پژوهش های خود که به بررسی موضوع ارتباط ساختار خانواده و انگیزش پیشرفت تحصیلی می پردازد ‌به این نتایج رسده است که متغیرهای پذیرش خانواده، جو عاطفی خانواده، ساختار زندگی خانواده، استقلال آموزی و انتظار موفقیت از فرزندان را مهم ترین عوامل مؤثر در انگیزش پیشرفت تحصیلی می دانند.

مطالعه تراندیس[۵۱] و همکاران( ۱۹۸۵)، سایتو[۵۲]( ۲۰۰۰) و دی گراف و دیگراف[۵۳]( ۲۰۰۲) نشان می‌دهد، افرادی که از پدر و مادر تحصیل کرده برخوردارند، عملکرد تحصیلی بهتری را از خود نشان داده‌اند. همچنین طی همین مطالعات نشان داده شده که این افراد اکثراً از بعد خانوار از تعداد کمتری برخوردار بوده اند و محیط خانواده برای مطالعه آنان از نظر جمعیتی مناسب بوده و آن ها آرامش لازم را برای درس خواندن داشته اند.

رادکلیف[۵۴](۱۹۹۷) طی تحقیقات خود ‌به این نتیجه رسیده است که علاوه بر تاثیر فرهنگ و سنن کلی جامعه بر عملکرد افراد جامعه، بسیاری از رفتارهای دیگر افراد تحت تاثیر خانواده و نوع تربیت خانوادگی آن ها قرارمی گیرد. در خانواده هایی که تلاش و کوشش و کسب موفقیت یک ارزش تلقی گردد، فرزندان نیز برای کسب آن تلاش خواهند نمود. ‌بنابرین‏ عملکردهای افراد تا حدود زیادی متاثر از نقش خانواده نیز می‌باشد.

کلمن(۱۹۷۴) طی پژوهش های خود ‌به این نتیجه رسیده است که کودکان طبقه متوسط و بالاتر موفق تر از کودکان طبقه محروم بودند؛ یعنی طبقه اجتماعی مهمترین عامل در پیشرفت تحصیلی می‌باشد.

مطالعات بوس[۵۵]( ۱۹۷۰) ویلی و هارنیش فیگر۹ ( ۱۹۷۴) و کارویت۰[۵۶]( ۱۹۷۵) طی تحقیقات خود ‌به این نتایج رسیده اند که نقش وضعیت طبقاتی خانواده به عنوان عامل مسلط در پیشرفت تحصیلی فرزندان مورد تأکید قرار گرفته است.

آشافنبرگ و ماس۱ (۱۹۹۷)و لاریو(۱۹۸۷)نشان دادند که‏ عناصر فرهنگی خانواده،تقاضا را برای ورود به آموزش عالی آسان‏ می‏سازند.تحقیقی که در هلند روی ۴۵۴ دانشجوی دانشگاه انجام‏ گرفته،نشان داده است،‌در مورد دانشجویانی که ‌سرمایه فرهنگی‏ بیش‏تری دارند،این احتمال بیش‏تری است که تحصیلات را روشی‏ برای ارتقای پایگاه اقتصادی‏شان فرض کنند.

دی ماجیو(۱۹۸۲)دریافت که منابع فرهنگی،نتایج تحصیلی‏ را بهبود می‏بخشند؛به‏ویژه وقتی که توانایی‏های قبلی و تحصیلات‏ پدر در نظر گرفته می‏ شود.

موضوعات: بدون موضوع  لینک ثابت


فرم در حال بارگذاری ...