یینگ کااو و همکاران(۲۰۱۱) در تحقیق خود شواهدی را آورده اند که شرکت های با میزان شهرت بالاتر، گزارشات مالی با کیفیت تری تهیه می‌کنند. به ویژه اثبات کردند که در شرکت های با میزان شهرت بالاتر، احتمال ارائه گزارشات مالی اشتباه، وجود ندارد و این ارتباط منفی بین این گزارشات اشتباه و شهرت شرکت وقتی قابل توجه است که در دوران اداره شرکت و هزینه های حسابرسی تحت کنترل باشد. همچنین اثبات شده است که ارتباط مثبتی بین شهرت شرکت و هزینه های حسابرسی وجود دارد. این ارتباط مثبت نیز به ارائه گزارشات مالی باکیفیت تر منجر می‌گردد. همچنین نشان داده ­اند که شهرت می‌تواند به عنوان یک جزء مکمل برای تلفیق مکانیسم های مدیریتی ‌در کاهش مسائل مربوط به نمایندگی و تحریک شرکت ها برای حفظ کیفیت بالای گزارش درنظر گرفته شود.

پاتاچاریا و همکاران(۲۰۰۳) نشان داده‌اند که هزینه سرمایه در ۳۴ کشور با سه معیار کیفیت گزارشگری مالی رابطه دارد. معیارهای کیفیت گزارشگری مالی مذبور شامل عدم هموارسازی سود، اجتناب از زیان و محافظه کاری سود بوده است. رابطه بین معیارهای مختلف کیفیت گزارشگری مالی در تحقیق پیش گفته الزاماًً مستقیم نمی باشد. به بیان دیگر بر اساس شواهد پژوهش آنان، محافظه کاری با اجتناب از زیان، رابطه مستقیم و با عدم هموارسازی، رابطه معکوس دارد.

جدول ۲-۱ خلاصه تحقیقات خارجی درباره سهام‌داران عمده و نهادی و کیفیت گزارشگری مالی:

ردیف

نویسنده

سال

موضوع

نتیجه

۱

دِو

۲۰۱۴

اثرخروج سهام‌داران عمده برکیفیت گزارشگری مالی

اثرات خروج سهام‌داران عمده، شامل مدیریت مبتنی بر اقلام تعهدی سود،مدیریت واقعی سود و بیان هر گونه مسائل درباره کیفیت گزارشگری مالی می‌باشد

۲

دِو

۲۰۱۴

تأثیر ناهمگونی سهام‌داران عمده بر کیفیت گزارشگری مالی

سهام‌داران عمده کارکردهای مدیران را از طریق اعمال دخالت و یا اظهارنظرکردن کنترل می‌کنند و وجود سهام‌داران عمده ارتباط مثبتی بر کیفیت گزارشگری مالی دارد.

تأثیر ناهمگونی سهام‌داران عمده بر کیفیت گزارشگری مالی

سهام‌داران عمده کارکردهای مدیران را از طریق اعمال دخالت و یا اظهارنظرکردن کنترل می‌کنند و وجود سهام‌داران عمده ارتباط مثبتی بر کیفیت گزارشگری مالی دارد.

سهام‌داران عمده و اداره امور شرکت

مزیت رقابتی سهام‌داران عمده در انتخاب سهام و شرکت های سرمایه گذاری می‌باشد که تخصص آن ها به تصمیمات گذشته مرتبط باشد.

خروج وکناره گیری به عنوان کنترل و نظارت (تجزیه و تحلیل تجربی)

تهدید خروج و کناره گیری از شرکت زمانی ضعیف تر است که نقدینگی درسطح ضعیفی باشد.

نقش شهرت شرکت در ارائه گزارشات مالی با کیفیت

شرکت های با میزان شهرت بالاتر، گزارشات مالی با کیفیت تری تهیه می‌کنند. همچنین احتمال ارائه گزارش های اشتباه در این شرکت ها وجود ندارد. دیگر اینکه هزینه حسابرسی در آن ها بیشتر است. هزینه های نمایندگی در این شرکت ها کمتر است.

بررسی نقش هیئت مدیره در کیفیت گزارشگری مالی

شهرت هیئت مدیره اثری بر کیفیت گزارشگری مالی نمی گذارد. شواهد نشان داد که شهرت اثر مثبتی بر کنترل بودجه داشته و به ایجاد گزارش های مالی با کیفیت منجر می‌گردد.

بررسی نحوه قیمت گذاری کیفیت اقلام تعهدی

هرچه کیفیت ارقام تعهدی شرکت ها پایین تر باشد، هزینه بدهی و سرمایه بالاتر می‌باشد.

ارتباط هزینه سرمایه با کیفیت گزارشگری مالی

در ۳۴ کشور مورد مطالعه دریافتند که هزینه سرمایه سه معیار کیفیت گزارشگری مالی(عدم هموارسازی سود، اجتناب از زیان و محافظه کاری سود) رابطه معناداری دارد و این رابطه، الزاماً مستقیم نمی باشد.

۲-۳-۲ تحقیقات داخلی انجام شده درباره سهام‌داران عمده و نهادی و کیفیت گزارشگری مالی :

وکیلی فرد و همکاران (۱۳۹۱) در تحقیق خود به اهمیت و نقش سهام‌داران عمده، به عنوان یک عامل بازدارنده یا محرک مدیران در بروز رفتارهای فرصت طلبانه از ناحیه آن ها مؤثر خواهد بود. همچنین در شرکتهایی که دارای سهام‌داران عمده هستند مدیریت سود اتفاق می ­افتد و نتایج به دست آمده، نشان دهنده بازدارندگی سهام‌داران عمده (نقش بازدارندگی در مقابل افزایش ارزش شرکت به دلیل اهمیت دادن به منافع شخصی) و تأکید بر مدیریت سود است. درتحقیق معین الدین و همکاران (۱۳۹۱) وجود سهام‌داران عمده هزینه نمایندگی را کاهش می‌دهد، چرا که با این وجود مدیران تمایل بیشتری به گام برداشتن در راستای منافع سهام‌داران خواهد داشت و به تبع آن، تقلب در گزارشگری مالی به واسطه دستکاری سود حسابداری و به نحو چشم گیری کاهش خواهد یافت. و موثرترین روش برای کسب اطمینان از مدیریت مناسب یک شرکت در بازارهای نوظهور، می‌تواند تمرکز مالکیت باشد زیرا سهام‌داران عمده، در خصوص اداره شرکت با مدیران مذاکره می نمایند و بر مدیریت شرکت با دقت نظارت می‌کنند.

تحقیق بهزاد قربانی و همکاران (۱۳۹۱) نشان می‌دهد که کیفیت گزارشگری مالی بر نوسان بازده غیر متعارف سهام تأثیری معکوس دارد همچنین نتایج پژوهش دلالت بر وجود تأثیر مستقیم متغیرهای بازده سالانه سهام، اهرم مالی و جریان نقدی عملیاتی سال آینده، بر نوسان بازده غیر متعارف سهام و نیز تأثیر معکوس اندازه شرکت بر بازده غیر متعارف سهام دارد. علی رحمانی و همکاران (۱۳۸۹) در تحقیق خود به میزان مالکیت سهام‌داران عمده و نهادی به عنوان شاخصی برای کارکردهای نظارتی و اطلاعاتی نهادها و تمرکز مالکیت نهادی شاخصی برای ایجاد کژکزینی و کاهش سهام شناور آزاد است. بین میزان مالکیت سهام‌داران نهادی و عمده و نقد شوندگی سهام رابطه مثبت و معنادار وجود دارد و تمرکز مالکیت نهادی موجب کاهش نقدشوندگی سهام شرکت ها می شود.

افزایش نقد شوندگی می‌تواند موجب توزیع هرچه بیشتر ریسک مالی از طریق کاهش هزینه های پرتفوی گردانی و انگیزش بیشتر سرمایه ­گذاران در تصمیم گیری های معاملاتی می شود. محمد رضا ‌نیک‌بخت (۱۳۹۱) کیفیت گزارشگری مالی با کاهش نبود تقارن اطلاعاتی بین شرکت و سرمایه گذاران و همچنین بین خود سرمایه گذاران، شکاف قیمت پیشنهادی و قیمت در خواستی را کاهش داده و نقد شوندگی سهام را افزایش می­دهد و در نتیجه صرف نظر کردن از قیمت سهام، اندازه شرکت، نوسان بازده و نسبت گردش سهام، بین کیفیت گزارشگری مالی و نقدشوندگی سهام رابطه معنا داری وجود ندارد.