آزمون F برای وجود اثرات مکانی استفاده می شود. این آزمون با فرضیه های زیر صورت می‌گیرد:

از آزمون هاسمن^[۸۶] برای این که بدانیم اثرات مکانی ثابت هستند یا متغیر استفاده می‌کنیم و فرضیه های این آزمون به شرح زیر است:

۳ – ۱۰ . رگرسیون چند متغیره

در برخی از مسائل پژوهشی ، به ویژه ان هایی که هدف پیش‌بینی دارند، تعیین همبستگی بین متغیر ملاک (که قصد پیش‌بینی آن را داریم) و ترکیب متغیرهای پیش‌بینی کننده ، که هر کدام از آن ها تا حدودی با این متغیر همبستگی دارند، دارای اهمیت زیادی است. روشی که از طریق آن متغیرهای پیش‌بینی کننده ترکیب می‌شوند ،”رگرسیون چند متغیری”است. در این روش ، یک معادله رگرسیون چند متغیری محاسبه می شود که ارزش اندازه گیری شده پیش‌بینی را در یک فرمول خلاصه می‌کند. ضرایب معادله برای هر متغیر ، بر اساس اهمیت آن در پیش‌بینی متغیر ملاک محاسبه و معین می شود .درجه همبستگی بین متغیرهای پیش‌بینی کننده در معادله رگرسیون چند متغیری و متغیر ملاک ، به وسیله ضریب نشان داده می شود.(دلاور ، ۱۳۸۴)

رگرسیون چند متغیری دارای روش مختلفی است. تفاوت روش های آن در نحوه انتخاب متغیرهای پیش‌بینی کننده است. برای تعیین رگرسیون از رابطه­ زیر در این پژوهش استفاده می‌گردد:

Y = متغیر وابسته

α = عرض از مبدأ

x₁ ، x₂ ، … ، x_n : کلیه متغیرهای مورد استفاده

b₁ ، b₂ ، … ، b_n = ضریب رگرسیون های به دست آمده کلیه متغیرهای پژوهش

u_t = جملات خطا

در چنین مدلی مفروضات اساسی زیر در نظر گرفته می شود:

1. 1. X ها متغیر های تصادفی هستند ، علاوه بر آن رابطه خطی کامل میان دو یا چند متغیر مستقل وجود ندارد.

1. 1. برای تمامی مشاهدات ، امید ریاضی جمله خطا معادل صفر و واریانس مقدار آن ثابت است.

1. 1. جملات خطای مربوط به مشاهدات مختلف با یکدیگر همبستگی ندارد.

1. جمله خطا به صورت نرمال توزیع شده است.

۳ – ۱۰ – ۱٫ آزمون معنادار بودن در الگوی رگرسیون

در رگرسیون چند گانه دو یا چند متغیر مستقل وجود دارد و لازم است که برای مشخص شدن معنادار بودن آن ها دو آزمون انجام گیرد. ابتدا آزمون معنادار بودن معادله رگرسیون و در مرحله بعد آزمون معنادار بودن هر کدام از ضریب متغیرهای مستقل در معادله.

۳ – ۱۰ – ۲ . آزمون معنادار بودن در معادله رگرسیون

در یک معادله رگرسیون چندگانه ، چنان چه هیچ گونه رابطه میان متغیر وابسته و متغیرهای مستقل وجود نداشته باشد، می بایست تمامی ضرایب متغیرهای مستقل در معادله مساوی صفر باشند. بدین ترتیب ما می‌توانیم معنادار بودن معادله رگرسیون را آزمون کنیم. این کار با بهره گرفتن از آزمون Fبا فرض های زیر صورت می‌گیرد.( عباس نژاد ،۱۳۸۰ ؛ ذوالنور، ۱۳۷۴ ):

معادله رگرسیون معنادار نیست

معادله رگرسیون معنادار است

چنانچه در سطح اطمینان ۹۵% (خطای ) آماره F محاسبه شده از معادله رگرسیون کوچک تر از مقدار F به دست امده از جدول باشد فرض H₀ را نمی توان رد کرد و در غیر این صوررت H₀ رد می شود.واضح است که در صورت رد شدن H₀ ، معادله رگرسیون معنادار خواهد بود.

۳ -۱۰ – ۳ . آزمون معنادار بودن ضرایب

بعد از آزمون معنادار بودن رگرسیون ، بایستی معنادار بودن هر کدام از ضرایب آزمون گردد. هدف از انجام این آزمون آن است که مشخص شود آیا در سطح اطمینان مورد نظر ضریب محاسبه شده صفر است یا خیر؟فرض های این آزمون به شرح زیر است ( ذوالنور، ۱۳۷۶ )

ضریب جامعه صفر است

ضریب جامعه مخالف صفر است

برای آزمون این فرضیات از آماره t استفاده می شود. اگر در سطح اطمینان ۹۵% (خطای ) اماره به دست امده از ازمون کوچک تر از t به دست آمده از جدول با همان درجه ازادی باشد، فرض H0: تأیید و در غیر این صورت رد می شود . در این آزمون عدم رد H0 : به مفهوم غیر معنادار بودن ضریب مورد نظر و رد H0 : به معنی معنادار بودن ضریب مورد نظر است.

۳- ۱۱ . خلاصه فصل

سومین گام هر پژوهش ،یافتن روش تحقیق است. در واقع شیوه هایی را که می توان با آن مسأله تحقیق را مورد بررسی قرار داد و بهترین و مناسب ترین روش های نظری و عملی موجود برای اجرای پژوهش با کمک روش تحقیق تعیین می شود. به همین منظور در این فصل مراحل انجام تحقیق مورد بررسی قرار گرفت.

از جمله نکات مهمی که در این فصل مورد بررسی قرار گرفته است ، روش انجام پژوهش ، روش کلی تحقیق ، نحوه جمع‌ آوری و تجزیه و تحلیل داده ها ، روش تحلیل و برآورد مدل تحقیق و ابزار تجزیه و تحلیل داده ها بوده است.

فصل چهارم

تجزیه و تحلیل داده ها

۴ – ۱ . مقدمه

به طور کلی انجام هر تحقیق ، پس از طرح یک مسأله مطرح می‌گردد. این مسأله سوال های بسیاری را در ذهن ایجاد کرده و تعامل و جمع بندی آن ها موجب شکل گیری فرضیه های تحقیق می‌گردد. محقق با گردآوری ، طبقه بندی ، تلخیص و تجزیه و تحلیل اطلاعات به کمک روش های آماری می‌تواند به تأیید یا رد فرضیه های تحقیق بپردازد. ‌به این دلیل گردآوری اطلاعات و چگونگی تحلیل آن ها اهمیت بالایی داشته و یکی از مراحل اصلی تحقیق به شمار می‌آید.

این فصل به ارائه تجزیه و تحلیل نتایج تحقیق اختصاص دارد. تجزیه و تحلیل داده های فرآیندی است که طی آن داده هایی که از طریق به کار گیری ابزار های جمع‌ آوری در نمونه آماری فراهم آمده اند ، خلاصه ، کدبندی ، دسته بندی و در نهایت پردازش می‌شوند تا زمینه برقراری انواع تحلیل ها و ارتباط ها بین داده ها به منظور آزمون فرضیه فراهم آید. در این فرایند داده ها هم از لحاظ مفهومی و هم از جنبه تجربی پالایش می‌شوند و تکنیک های گوناگون آماری نقش بسزایی در استنتاج ها و تعمیم ها دارند.

در ادامه این فصل ، به منظور آزمون فرضیه تحقیق ، مراحل عمومی آزمون فرضیه‌ها شامل تعریف فرضیه های آماری ، انجام آزمون همبستگی و رگرسیون و تجزیه و تحلیل نتایج به دست آمده ، مورد استفاده قرار گرفته است. برای تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است. استفاده از آمار توصیفی با هدف تلخیص اطلاعات جمع‌ آوری شده و شناخت بیشتر جامعه مورد بررسی انجام شده است. هدف آمار استنباطی ، به طور کلی انجام استنباط درباره جامعه از طریق تجزیه و تحلیل اطلاعات موجود در داده های نمونه و همچنین سنجش عدم قطعیتی است که در این استنباط ها وجود دارد.

۴ – ۲ . آمار توصیفی

آمار توصیفی شامل مجموعه روش هایی است که برای جمع‌ آوری ، تلخیص ، طبقه بندی و توصیف عددی به کار می رود. در واقع این نوع تحلیل ، داده ها و اطلاعات پژوهش را توصیف می‌کند و طرح یا الگوی کلی از داده ها را با استفاده سریع و بهتر از آن ها به دست می‌دهد.

۴ – ۲ – ۱ . توصیف متغیرها در نمونه مورد مطالعه

بسیاری از پژوهشگران (به عنوان‌مثال فیسکوف، بوستروم و کوادرل^[۱۰۴]، ۱۹۹۳، ۱۹۷۸؛ اسلوویک^[۱۰۵]، ۱۹۸۷، ۱۹۸۵؛ گاردنر و گولد^[۱۰۶]، ۱۹۸۹؛ اسجوبرگ، ۲۰۰۰) به دنبال شناسایی ویژگی­های تعیین­کننده­ درک خطر افراد هستند و تلاش دارند تا برای تنوع خطر ادراک­ شده در میان افراد توصیف­های روان‌شناختی‌ای ارائه دهند (به نقل از دهال، ۲۰۰۸). در رویکرد روان‌سنجی برای شناسایی ویژگی­های درک خطر مراحل زیر را طی کردند: الف) لیستی از موارد خطر تهیه شد، ب) مقیاسی روا نسجی‌ای برای اندازه ­گیری خطر تعریف شد، ج) از مردم خواسته شد تا خطر را بر اساس مقیاس تهیه‌شده، تخمین بزنند، و د) درنهایت، به وسیله تجزیه­و­تحلیل چند متغیره عوامل مؤثر بر خطر محاسبه می­ شود (اسجوبرگ، ۲۰۰۴). مایلتی^[۱۰۷] (۱۹۸۰) بیان می­ کند که استقبال کردن از تحقیقاتی با محوریت خطر که به فرمول­بندی استراتژی­ های کاهش­دهنده خطر و اتخاذ سازگاری­های مؤثر مقابله­ای منجر می­ شود، یک عملکرد مثبت برای درک خطر است، در بسیاری از پژوهش­ها تلاش شده است تعیین­کننده­ های زیربنایی درک خطر را کشف کنند. مایلتی بر اساس پژوهش­های گذشته، لیستی از فاکتورهای مؤثر بر درک خطر را تهیه کرد که عبارت‌اند از: الف) توانایی تخمین­زدن خطر، ب) علل محیطی درک شده، ج) خطر تجربه‌شده، د) گرایش به انکار خطر، ه) اندازه تجزیه‌و تحلیل و ی) اطلاعات در دسترس (به نقل از دهال، ۲۰۰۸).

همان طور که پیش­تر گفته شد خطرات از منظر آسیب­پذیری جسمانی و اقتصادی_اجتماعی ارزیابی می­شوند. ازآنجاکه عمده جراحت­ها و آسیب­ها در سرتاسر جهان، آسیب­ها و جراحت­هایی هستند که در جاده‌ها رخ می‌دهند و با توجه به عواقب اقتصادی و اجتماعی، علاوه آسیب­های جسمانی، که این آسیب­ها و جراحت­ها بر پیکره جوامع می­زند؛ مجموعه ­ای از مطالعات به منظور شناسایی عوامل و متغیرهایی که ممکن است رفتارهای پرخطر رانندگی و درنهایت درگیری در تصادف را تحت تأثیر قرار دهد، صورت گرفته است. از طرف دیگر، بررسی مطالعات پیشین نشان می­دهد که توانایی‌های شناختی نقش مهمی در بروز رفتارهای پرخطر ترافیکی دارند. یکی از توانایی‌های شناختی که توجه بیشتری را در میان این پژوهش­ها به خود اختصاص داده است، توانایی درک خطرات ترافیکی می‌باشد.

درک خطرات ترافیکی

رانندگی ایمن یعنی توانایی شخص به‌نحوی‌که خطر جراحت و آسیب برای خود راننده و افراد دیگر، به حداقل برسد. از راننده انتظار می­رود همیشه با سرعت مطمئنه، متناسب با محیط و توانایی­اش رانندگی کند. او باید حاشیه ایمن در ارتباط با افراد و وسایل نقلیه دیگر را رعایت کند، خطر را به‌درستی ارزیابی کند، خطرات را به­موقع شناسایی کند و سپس بر اساس آن رفتار مناسب را انتخاب کند. توجه به دیگر افرادی که در جاده هستند، ‌به این معنا است که راننده موظف است به امنیت دیگران به همان نسبت که به امنیت خود در جاده توجه دارد، اهمیت دهد و این یعنی که راننده به طور جزمی و تعصبانه نباید به حقوقش پافشاری کند و ‌در مورد دیگران شانه بالا اندازد (به نشانه­ی این‌که به من مربوط نیست) (رولوفز و همکاران، ۲۰۰۹).

در واقع باید به افراد دیگر این فرصت را بدهد تا اشتباه خود را اصلاح کنند و با این کار خودش را بجای دیگران تصور کند، در این شرایط است که می ­تواند قضاوت کند که شاید رفتار خود اوست که باعث می­ شود دیگران تحریک و یا عصبی شوند. یکی دیگر از توانایی­هایی که باید در رانندگان تقویت شود، تسهیل جریان ترافیکی است؛ یعنی راننده قادر باشد بدون اینکه مانع از عبور دیگران شود در ترافیک رانندگی کند. راننده انتخاب می­ کند که کجا بایستد و یا از کجا دور بزند که کمترین مزاحمت و یا خطرات ترافیکی را برای دیگر رانندگان داشته باشد (رولوفز و همکاران، ۲۰۰۹). هاورث، مولهیویل و سیمونز^[۱۰۸] (۲۰۰۵) خطرات ترافیکی را این­گونه تعریف کردند”هر شیء، وضعیت، اتفاق و ترکیبی از آن‌ ها که ممکن است به کاربران جاده آسیب برساند”. از طرف دیگر، یونال (۲۰۰۶) اضافه می­ کند که خطرات می ­توانند ثابت یا متحرک باشند. خطرات ثابت مانند سطح جاده، شرایط آب و هوایی و فاکتورهای محیطی دیگر، و خطرات پویا و محرک به وسیله حرکت همزمان کاربران دیگر جاده مانند رانندگان، عابران و موتورسواران دیگر رخ می­دهد؛ ‌بنابرین‏‌ درک خطر یک بخش اساسی در تکلیف رانندگی محسوب می­ شود که مستلزم توانایی راننده در پیش ­بینی رفتار دیگر کاربران، در رابطه با نیازهای در حال تغییر ترافیک مانند شرایط جاده­ای و آب­وهوایی و یا جریان ترافیک است. آنچه که در بالا ذکر آن رفت توصیف مختصری از اهمیت درک خطر ترافیکی بود ولی به اینکه درک خطر مفهوم پیچیده­ای است که بهتر است از جوانب و زوایای دقیق­تر موردبررسی قرار گیرد.

دیری و فیلدز^[۱۰۹] (۱۹۹۹) درک خطر ترافیکی را یک مهارت شناختی چند جزئی تعریف ‌کرده‌است. باوجوداینکه، مک­کنا و کریک^[۱۱۰] (۱۹۹۱) در پژوهش خود ‌به این نتیجه رسیدند که جنبه­ بحرانی درک خطر، پردازش صحنه­ های دیداری است؛ ولی درک خطر مناسب تنها شامل جستجو کردن­های دیداری و درک خطرات در زمان مناسب نیست، بلکه ارزیابی درست از جدیت آن و دانستن اینکه چه اقدامی جهت جلوگیری و کاهش خطر باید صورت بگیرد را نیز در برمی‌گیرد. خود این امر نیازمند هم آگاهی از وضعیت و هشیاری و هم خود-ارزیابی است (اسمیث، هورسویل، چامبرز و وتون^[۱۱۱]، ۲۰۰۹). آن‌ ها در پژوهش درباره بعد شناختی درک خطر آورده­اند که ادراک خطر نیازمند بررسی محیط جاده­ای، تثبیت روی محرک­های مناسب (می­هی و سیمپسون^[۱۱۲]، ۱۹۹۵) و تفسیر کلی­گرایانه از خطرات (مایلچ، گلنکروس و هارتلی^[۱۱۳]، ۱۹۸۹) ‌می‌باشد؛ ‌بنابرین‏، درک خطر مهارت شناختی چند مؤلفه‌ای است.

۳-مصالح و تجهیزات و دیگر تدارکات مازاد بر اجرای کار

بند ح ماده ۴۷ شرایط عمومی پیمان مقرر می‌دارد پیمانکار مکلف است که مازاد مصالح و تجهیزات و دیگر تدارکات خود را که در محل های تحویلی کارفرما باقی مانده است، حداکثر ظرف ۳ ماه از تاریخ ابلاغ کارفرما، از محل های یاد شده خارج کند ، در شرایط غیر این صورت کارفرما می‌تواند برای خارج کردن آن ها به هر نحو که مقتضی بداند عمل نماید و هزینه های آن را به حساب بدهکار پیمانکار منظور دارد. در این حالت پیمانکار نمی تواند نسبت به ضرر و زیان وارد شده به اموال و دارایی های خود دعوایی مطرح نماید.

بند چهارم : ضبط تضمین انجام تعهدات و تضمین حسن انجام کار

به استناد بند ب ماده ۴۷ شرایط عمومی پیمان ، پس از فسخ قرارداد، کارفرما بایستی نسبت به ضبط تضامین انجام تعهدات و حسن انجام کار پیمانکار اقدام نماید.

بند ب مقرر می‌دارد ، کارفرما تضمین انجا تعهدات و تضمین حسن انجام کار کسر شده را ضبط و به حساب خزانه واریز می‌کند و بی درنگ کارگاه تأسیسات و ساختمان های موقت، مصالح و تجهیزات، ماشین آلات ، و ابزار و تمام تدارکات موجود در آن را در اختیار می‌گیرد و برای حفاظت آن اقدام لازم معمول می‌دارد. سپس بی درنگ از پیمانکار دعوت می‌کند که ظرف یک هفته نماینده ای برای صورت برداری و تهیه صورت مجلس کارهای انجام شده و تمام مصالح ، تحهیزات ماشین آلات و ابزار تدارکات دیگر که در کارگاه موجود است، معرفی نماید. هر گاه پیمانکار از معرفی نماینده ظرف مدت تعیین شده خودداری یا نماینده معرفی شده از جانب او در موعد مقرر برای صورت برداری حاضر نشود، کارفرما به منظور تامین دلیل با حضور نماینده دادگاه محل ، برای صورت برداری اقدام می کند و پیمانکار حق هیچ گونه اعتراض در این مورد را ندارد.

این نکته را اضافه می کند ، فعل تعیین تکلیف مصالح و تجهیزات هم عمل مادی است و هم حقوقی زیرا از یک طرف وقایع مادی عینا در جریان تعیین و تکلیف مصالح رخ می‌دهد مثل اینکه جرثقیل پیمانکار به او تحویل می شود و یا اموال متعلق به دولت که در ید پیمانکار بوده از او پس گرفته می شود. در عین حال این اعمال هم زمان عمل حقوقی محسوب می شود زیرا هر یک از این اقدامات به خودی خود دارای اثر حقوقی هستند، مثلا با این تعیین تکلیف هر مالک ، مال خود را متصرف می شود در نتیجه عواقب حفظ شدن و از بین رفتن مال به عهده خود مالک است.

گفتار دوم: اعمال مادی

بند اول : خلع ید از پیمانکار

به طوری که می دانید خلع ید اصطلاحی است که عمدتاً در آیین دادرسی مدنی به کار می رود و به معنی رفع نمودن استیلا و تصرف یک متصرف به ناحق از مالی است که تا آن لحظه تحت تصرف او بوده است. این اقدام هم زمان عمل مادی و حقوقی است.

به استناد ماده ۴۷ شرایط عمومی پیمان، برای خلع ید پیمانکار از کارگاه کارفرما بایستی اقدامات زیر انجام شود.

اولا: کارفرما همان گونه که در بحث پیش گفته شد تضمین انجام تعهدات و تضمین حسن انجام کار کسر شده را ضبط و به حساب خزانه واریز می‌کند.

ثانیاً: کارفرما بی درنگ کارگاه، تأسیسات و ساختمان های موقت، مصالح و تجهیزات ، ماشین آلات و ابزار و تمام تدارکات موجود در آن را در اختیار می‌گیرد.

ثالثا: برای حفاظت موضوع پیمان ، اقدام لازم را معمول می‌دارد. ضمنا از تاریخ ابلاغ فسخ پیمان تا تاریخی که صورت برداری و ارزیابی طبق ماده ۴۷ شرایط عمومی پیمان پایان می‌یابد، نصف هزینه های مربوط به نگهداری و حفاظت کارگاه به عهده کارفرما و نصف دیگر به عهده پیمانکار است.

این مدت نباید از سه ماه بیشتر شود در غیر این صورت هزینه های مربوط به نگهداری و حفاظت کارگاه برای ایام بیش از سه ماه به عهده کارفرما است.

رابعا: کارفرما بی درنگ از پیمانکار دعوت می‌کند که ظرف یک هفته نماینده ای برای صورت برداری و تهیه صورت مجلس کارهای انجام شده و تمام مصالح ، تجهیزات، ماشین آلات و ابزار و تدارکات دیگر که در کارگاه موجود است ،معرفی نماید.

خامسا: هر گاه پیمانکار از معرفی نماینده ظرف مدت تعیین شده فوق خودداری نماید یا نماینده معرفی شده از جانب او در موعد مقرر برای صورت برداری حاضر نشود، کارفرما به منظور تامین دلایل با حضور نماینده دادگاه محل برای صورت برداری اقدام می کند و پیمانکار حق هیچ گونه اعتراضی در این مورد را ندارد.

سادسا: پس از صورت برداری به شرح هر یک از صورت های مذکور در بند رابعا و خامسا فوق پیمانکار بی درنگ طبق ماده ۴۰ شرایط عمومی پیمان اقدام به تهیه صورت وضعیت قطعی از کارهای انجام شده می‌کند.^[۲۳۲]

بند دوم : تصرف تأسیسات و ساختمان های موقت

به استناد بند ج ماده ۳۷ شرایط عمومی پیمان، کارفرما تأسیسات و ساختمان های موقت را که در کارگاه احداث شده و برای ادامه کار مورد نیاز باشد، در اختیار می‌گیرد. و بهای آن ها را در برابر ارزش مصالح و تجهیزات بازیافتی که با توافق دو طرف تعیین می شود با توجه به اینکه در این موارد نباید وجهی بابت برچیدن کارگاه به پیمانکار پرداخت شود به حساب طلب پیمانکار منظور می‌کند. اگر تأسیسات و ساختمان های پیش گفته در خارج از محل های تحویلی کارفرما ایجاد شده باشد، کارفرما برای اجاره آن ها که با توافق دو طرف تعیین می شود برای مدتی که به منظور تکمیل کار در اختیار خواهد داشت به پیمانکار پرداخت می‌کند.

بند سوم : تصرف ماشین آلات و ابزار و وسایل متعلق به پیمانکار

از اقدامات دیگر کارفرما پس از فسخ پیمان، در اختیار گرفتن ماشین آلات و ابزار و وسایل متعلق به پیمانکار برای مدت محدودی است از آنجا که در اثر تخلف پیمانکار از شرایط عمومی پیمان کارفرما ناگزیر از فسخ پیمان گردیده و چون بعد از فسخ علی الاصول نباید انجام عملیات موضوع پیمان به تعویق بیفتد لذا در شرایط عمومی پیمان پیش‌بینی شده که کارفرما می‌تواند برای مدت مناسبی که برای جایگزین کردن آن ها یا ماشین آلات دیگر لازم است ، در اختیار بگیرد و مال الاجاره آن ها را که با توافق دو طرف تعیین می شود به حساب طلب پیمانکار منظور نماید^[۲۳۳].

نکته حائز اهمیت در این قسمت این است که کارفرما نمی تواند بدون موافقت پیمانکار ، ماشین آلات او را بیش از مدت تعیین شده در اجاره خود بگیرد و در صورت عدم توافق کارفرما یک یا چند کارشناس رسمی دادگستری انتخاب می کند. نظر کارشناس یا کارشناسان برای طرفین قطعی است و حق الزحمه آنان را کارفرما می پردازد و با حساب بدهی پیمانکار منظور می‌کند.^[۲۳۴]

حال سوالی که ممکن است مطرح شود این است که در صورتی که پیمانکار به ابلاغ فسخ و اقدامات پس از آن پاسخ ندهد و یا نسبت به رد دلایل کارفرما اقدام نماید تکلیف چیست و چگونه عمل خواهد شد؟ دو حالت متصور است.

۱-در عمل ممکن است پیمانکار در قبال اعلام فسخ پیمان از سوی کارفرما پاسخی به او ندهد این سکوت را می توان ظهور در درستی تشخیص کارفرما در اعلام فسخ دانست؛ زیرا چنانچه پیمانکار خود را ذی حق می‌دانست و دلایلی داشت که حاکی از عدم انطباق نظر کارفرما با موارد اعلام شده جهت فسخ پیمان بود، قطعا اعلام فسخ را بی پاسخ نمی گذاشت.

۱-۲٫ بیان مسئله

یکی از شکل‌های تجمع انسان خانواده است که مجموعه پیچیده‌ای از انواع روابط، روند‌ها و پدیده‌های مختلف می‌باشد. به عبارت دیگر خانواده نظامی‌است از حیات اجتماعی که در آن مناسبات جسمانی، روانی، اقتصادی، اخلاقی و فرهنگی با هم گره خورده و مجموعه یکپارچه‌ای را تشکیل می‌دهند. خانواده در مفهوم کلی خود پدیده‌ای جهانی است و در همه گستره‌های مکانی و زمانی وجود داشته است؛ چرا که به نیاز‌هایی پاسخ می‌دهد که برای تمامی ‌نوع بشر مشترک است. (محسنی، ۱۳۷۰)

خانواده قدیمی‌ترین و مهمترین شکل گروه اجتماعی می‌باشد. قدیمی‌ترین گروه اجتماعی، زیرا یک گروه طبیعی است که از آغاز زندگی بشر وجود داشته است و مهمترین گروه، برای آن‌که بدون آن زندگی در اجتماع متصور نیست. خانواده کوچک‌ترین واحد بنیادی جامعه نوین می‌باشد. (مندراس، ۶۹)

کوچک‏ترین واحد، در واقع هسته مرکزی اجتماع و نخستین اجتماعی است که شخص در آن گام می‌نهد و آداب زندگی و اصول و رسوم اجتماعی را فرا می‌گیرد. همه نقش‌های مربوط به ایجاد تمدن و انتقال مواریث رشد و شکوفایی انسانیت به آن مربوط می‌شود. همه سنت ها، عقاید و آداب و ویژگی‌های فردی و اجتماعی از طریق خانواده به نسل جدید منتقل می‌گردد (قائمی، ۱۳۶۹). نه تنها کانون حفظ سنن ملی و اخلاقی، بلکه مرکز رشد عواطف و احساسات نیز می‌باشد. هم مکتب آموزش تعاون و فداکاری است و هم کانونی برای حمایت از انسان، زیرا از همسران و کودکان ناشی از ازدواج، حمایت می‌کند.

در این نهاد اصلی‌ترین رفتار‌ها و نیاز‌ها‌ی بشری از قبیل عشق و تولد فرزند تا حمایت از اعضای خانواده و بستگان، شکل‌گیری فضای عاطفی، اجتماعی شدن، فرهنگ پذیری داوطلبانه و اجباری، تولید فرهنگ و … سامان می‌یابد. خانواده فقط قابل تفکیک به افراد تنها نیست؛ زیرا در آن هم افراد و هم اشیاء و هم خاطره‌ها و مناسبات و روابط و هم دوره‌‌های تاریخی و ابزار‌های مادی و فرهنگی حاضر می‌باشند و هر یک از این عناصر به تنهایی و مرتبط با دیگری در سازماندهی و حرکت آن به سوی جلو نقش آفرین می‌باشند؛ بدین لحاظ است که خانواده را می‌توان یک جامعه کوچک بسیار مهم دانست یا جامعه‌ای که در آن افراد همراه با دیگر امور حاضر، نقش ‌آفرینی می‌کنند؛ در صورتی که دیگر نهاد‌های اجتماعی را نمی‌توان جامعه‌ای کوچک شمرد (آزاد ارمکی، ۱۳۸۸). خانواده در عین حال که کوچک‌ترین واحد اجتماعی است. هسته اصلی جامعه و بنیاد و پایه هر اجتماع بزرگ است. (کی نیا، ۱۳۶۰)

خانواده پناهگاه افراد است، کانونی است که نسل‌ها را به یکدیگر پیوند می‌دهد و جایی است که پیر و جوان در آن می‌اموزند که چگونه در گردش زندگی با وظایف متغیر خویش سازگار و هماهنگ گردند. اساسا افراد پس از تولد تحت تاثیر افکار، عقاید و رفتار اعضای خانواده قرار دارند. ‌بنابرین‏ خانواده اولین و مهمترین عامل اثر گذاری بر روی رفتار است. از طریق خانواده، کودکان با فرهنگ جامعه خود، مانوس شده و عادات و عواطفی در آن‌ ها ایجاد می‌شود که شخصیت آن‌ ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. بطورکلی فرزندان هر خانواده تحت تاثیر والدین سپس سایر اعضای خانواده خود قرار می‌گیرند. جان برادشا ‌به این نکته اشاره دارد که کودک در نقش پدر و مادر با خود همان طور که رفتار شده رفتار می‌کند. (برادشا، ۱۳۷۲)

گاه از خانواده به عنوان «منظومه خانوادگی» یاد می‌کنند؛ این اصطلاح که از هیات و نجوم استعاره گردیده است تا حدی صحیح و منطقی و توام با ذوق سلیم است؛ زیرا در منظومه خانوادگی، سخن از تاثیر متقابل هر یک از افراد روی دیگری است؛ و هر فرد ضمن استقلال صوری، وابستگی به نیرو‌هایی دارد که از سایر افراد بر او وارد می‌شود. همچنین تعامل این منظومه نیز مورد عنایت دقیق است. (همان)

خانواده در حفظ و گسترش قدرت ملی نقش مؤثری ایفا می‌کند. به بیان دیگر رابطه‌ای نزدیک بین قدرت ملی و خانواده وجود دارد و سستی و تباهی خانواده ها، انحطاط یک ملت را به دنبال می‌اورد، چنان که ژوسران دانشمند فرانسوی می‌گوید: تاریخ به ما می‌اموزد که تواناترین ملت‌ها مللی بوده‌اند که خانواده در آن‌ ها قوی‌ترین سازمان را داشته است. (ژوسران، ۲۰۰۰) امروزه نیز دولت‏‌ها به رشد و توسعه کیفی خانواده توجه می‌کنند و می‏کوشند با در اختیار قرار دادن امتیاز‌ها و تسهیلات رفاهی، آموزشی و مشاور‌ه‌ای، به ارتقای سطح بهداشت و سلامت روانی خانواده کمک کنند.

خانواده به عنوان مهم‌ترین هسته‌ی اجتماعی از دیرباز مورد توجه فلاسفه، متفکران و اندیشمندان نیز بوده، همواره نسبت به اهمیت آن تأکید شده است. قدمای فلاسفه، زندگی خانوادگی را بخش مستقلی از «حکمت عملی» می‌شمردند به طوری که افلاطون در جمهوریت، ارسطو در سیاست و بوعلی سینا در شفا، با چنین دیدی و از این زاویه به زندگی خانوادگی نگریسته‌اند. افلاطون می‌گوید: اگر ما بخواهیم جمهوری خوبی را سامان دهیم، باید قوانین اصلی آن جمهوری قوانینی باشد که بتواند به مسئله زناشویی سامان خوبی دهد. (افلاطون، ۱۳۹۲) روسو، ولتر و منتسکیو نیز در عقاید و نظریات خود ‌در مورد حقوق فطری و اجتماعی بشر به شکلی بر این امر صحه گذارده‌اند. (مطهری، ۱۳۶۵) حتی برخی اندیشمندان خانواده را بر جامعه ترجیح داده و ابراز ‌داشته‌اند که بر جامعه نوعی انضباط خشک و کسالت اور حاکم است؛ ولی فضای خانواده اکنده از احساس مشترک و آرامش و محیط انسانی است. (باوم، ۱۳۶۷)

دانشمندان مختلف علوم اجتماعی، روان‌شناسی اجتماعی، جمعیت شناسی، حقوق، تاریخ و حتی مسوولین سیاسی و امنیتی هر یک، از زوایای مختلف به مسئله خانواده توجه کرده‌اند.کورت لوین، اندیشمند علوم اجتماعی می‌گوید: «تازمانی که دارای خانواده های نیک هستیم، می‌توانیم به نژاد بشر امید ببندیم» (لوین، ۱۹۵۱). الن ژیرال نیز معتقد است: «در میان همه مراسم و آداب و مسائل اساسی و حیاتی انسان، ازدواج از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است و هیچ نهادی همانند آن تحت تاثیر دگرگونی‌های اجتماعی قرار نمی‌گیرد». (روحانی، ۱۳۸۹)

صاحب نظران روان‌شناسی و علوم تربیتی یکی از مهم‌ترین نهاد‌های مؤثر در تربیت و رفتار آدمی‌ را سازمان خانواده می‌دانند؛ زیرا این محیط، اولین و بادوام‌ترین عامل در تکوین شخصیت کودکان، نوجوانان و زمینه‌ساز رشد جسمانی، اخلاقی، اجتماعی، عقلانی و عاطفی است. (صافی، ۱۳۸۳)

در نتیجه شرکت‌ها تا حد زیادی به آزمایش و پیاده‌سازی برنامه های اجتماعی خود پرداخته‌اند و آن‌ ها این کار را بدون داشتن تصویر روشنی از چگونگی این فناوری جدید برای توسعه مورد استفاده قرار داده و عملکرد آن‌ ها را بررسی نمودند. محققان نشان داده‌اند فناوری‌های مدیریت ارتباط با مشتریان به تنهایی به ندرت می‌تواند ارزش‌هایی را به طور مستقیم به شرکت‌ها ارائه دهند. و به جای آن، این فناوری هنگامی مؤثر می‌باشد که سایر منابع شرکت و فرایندهای ترکیبی نیز وجود داشته باشد (جایاچاندران^[۱۸] و همکاران، ۲۰۰۵).

پژوهش‌های اندکی در زمینه بهبود ارتباط با مشتریان به وسیله فناوری‌های رسانه های اجتماعی در تعامل با سیستم و فرایند مدیریت اجتماعی ارتباط با مشتریان پرداخته ‌شده است. در این پژوهش در ابتدا ‌به اندازه‌گیری و مفهومی‌سازی ظرفیت‌های مدیریت ارتباط با مشتریان پرداخته می‌شود و سپس به بررسی تأثیر مدیریت مشتری محور^[۱۹] و فناوری‌های رسانه اجتماعی بر ظرفیت‌های مدیریت ارتباط با مشتریان پرداخته می‌شود. سوم به بررسی تأثیر تعاملی منابع سازمان و منابع فناوری‌های اجتماعی پرداخته می‌شود. در زمینه تحقیقات تعاملی تحقیقات اندکی صورت گرفته است و بخصوص در زمینه ‌فناوری‌های بازاریابی و درنهایت پژوهشگر رابطه‌ای بین ظرفیت‌های مدیریت ارتباط با مشتریان و کارایی ارتباط با مشتریان می‌کند و تأثیرات سازمانی را بر آن می‌سنجد (تراینور و همکاران، ۲۰۱۴).

۲-۲- مفهوم رسانه

رسانه در لغت به معنای وسیله رساندن یا وسیله ارتباط جمعی است. رسانه­های جمعی از حیث لغوی، به معنای ابزارهایی هستند که از طریق آن ها ‌می‌توان به افراد، نه به طور جداگانه، بلکه با جماعت کثیر یا توده­ای از مردم به طور یکسان دسترسی پیدا کرد (عظیمی و همکاران، ۱۳۹۱).

رسانه ­ها ابزارهایی تکنولوژیکی برای انتشار پیام هستند. معمولاً هم به رسانه­های چاپی (روزنامه­ها، کتب، مجلات) یا الکترونیکی (رادیو، سی­دی­ها، فیلم، تلویزیون، اینترنت) تقسیم می­شوند.

آشکارترین مسئلۀ مطالعات رسانه ها این است که درک مشترکی از موضوع مورد بحث در دسترس نیست. ‌می‌توان گفت محققان عرصۀ رسانه، در تشریح صریح ماهیت رسانه ­ها کوتاه کرده‌اند و همگی ‌به این گمان بسنده کرده‌اند که همه می­دانند رسانه چیست و لزومی به ارائۀ تعریف جامع از آن نیست. باید گفت که مطالعات مربوط به رسانه ها با مسئلۀ بغرنج عدم درک ماهیت و مبانی آن رو به‌‌رو است.

اَشکال متنوع رسانه‌ای چه نوع اطلاعاتی را به ما می­رسانند؟ چگونه نحوۀ تفکر ما را شکل داده و بر راه­های مؤثر بر ویژگی‌های ارتباط‌های اجتماعی ما تاثیر می­گذارند؟ این پرسش‌ها تجهیزات فنی رسانه ها و به ویژه خود رسانه را مورد پرسش قرار می‌دهند.

اهمیت تکنولوژی رسانه تا اندازۀ زیادی ناچیز انگاشته می‌شود. به تکنولوژی، به عنوان نیروی محرک تحول اجتماعی نگرسته می‌شود. در حالی که اصولاً ماهیتِ در حال رشد تکنولوژی برای جامعه، نتایجی گاه متناقض در بردارد (عمید، ۱۳۸۶).

۲-۲-۱- انواع رسانه ­ها

دو نوع رسانه وجود دارد: جمعی و غیرجمعی. این تفاوت ربط چندانی به تعداد مخاطبان ندارد. علاوه بر این، با نوع تجربه مخاطبان در هنگام دریافت پیام هم ربطی ندارد. اگرچه از مدت­ها پیش این ملاک اصلی برای تعریف مخاطبان جمعی بوده است.

رسانه­ای رسانه جمعی است که قصد اصلی فرستنده­اش عادت دادن مخاطبان به روشی ثابت برای عرضه محتوا باشد. یعنی رسانه­های جمعی چندان تمایل ندارند که مردم را به قرار گرفتن در معرض پیام­هایشان ترغیب کنند بلکه بیشتر مایلند آن­ها را در موقعیتی قرار دهند که به طور معمول در معرض پیام­ها باشند.

رسانه­های غیرجمعی نیز از کانال­های مشابه رسانه­های جمعی استفاده ‌می‌کنند. برای مثال، اگر به تماشای یکی از برنامه ­های تلویزیون مشغول باشید، در معرض رسانه جمعی قرار دارید؛ اگر نوار ویدئویی جشن تولد خود را با همان تلویزیون تماشا می­کنید، در معرض رسانه­ای غیرجمعی قرار دارید.

رسانه­های جمعی با آسان کردن درک پیام­هایشان برای مخاطبان و در عین حالی، با بازده بالایی که عرضه ‌می‌کنند و آن­ها را شرطی ‌می‌کنند. رسانه­های جمعی ابزارهایی را به وجود می ­آورند تا پیام خود را از طریق رسانه به مخاطبان موردنظرشان منتقل کنند (پاتر، ۱۳۸۵).

۲-۳- مفهوم رسانه­های نوین

افراد در محیط اطلاعاتی به واسطه رابطه شخصی و یا رسانه­های متنوع، آنچه را که می­دانند به اشتراک می‌گذارند و اطلاعات را خلق و از آن استفاده ‌می‌کنند. زمانی که کانال‌های ارتباطی از سیستم پستی به کابل‌های زیردریایی پیشرفت کرد، سرعت انتقال اطلاعات بیشتر شد، اما محدودیت حجم ارائه اطلاعات به عنوان یکی از مشکلات مهم مطرح بود. با پیشرفت ارتباطات ماهواره‌های سرعت انتقال اطلاعات از روز و ساعت به دقیقه و ثانیه تغییر پیدا کرد، اما هنوز مشکل سرعت و عدم وجود ارتباط با حداقل تفاوت زمانی وجود داشت. امروزه با بهره گرفتن از کابل‌های بی­سیم، سرعت انتقال اطلاعات مشابه با سرعت انتقال اطلاعات در ارتباط شفاهی شده است.به علاوه گستره مخاطبان یک فقره اطلاعاتی بسیار وسیع­تر از ارتباط شفاهی شده است (مانلی^[۲۰]، ۲۰۱۰).

تکامل رسانه­های گوناگون برقراری ارتباط، توانست شیوه ­های مختلف برقراری ارتباط را دگرگون کند، هم اکنون انواع مختلف ارتباط شفاهی، نوشتاری، غیرکلامی و یا مجموع‌های از آن‌ ها از طریق رسانه ­ها توأماً ارائه می­ شود. در حقیقت رسانه­های کنونی و وسایل جدید ارتباطی با توجه به دو دیدگاه وارد و از آن ها استفاده می‌شود. نخست افرادی حس جانشینی رسانه­های جدید را بر رسانه­های قدیم احساس ‌می‌کنند و صرفاً تصور ‌می‌کنند که رسانه جدید راهکاری مقابله­ای با رسانه قدیم است. در حالی که برخی دیگر معتقدند که رسانه­های جدید به منظور برطرف ساختن نیازهای بشر و رضایت وی پا به عرصه گذاشته­اند.

زمانی که بحث از رسانه نوین می­ شود، منظور جدیدترین رسانه است. اگرچه در ایجاد رسانه­های نوین تغییرات اجتماعی و فرهنگی دخیل بوده ­اند، اما رسانه رقومی به عنوان یکی از ملموس­ترین و تأثیرگذارترین رسانه­ای است که بر روی کلیه رسانه ­ها تأثیر گذاشت (لیستر^[۲۱] و همکاران، ۲۰۰۹).

مک کوایل^[۲۲] (۱۳۸۷)، رسانه­های نوین را مجموعه متمایزی از فناوری ارتباطی می­داند که خصایص ‌معینی را در کنار نو شدن، امکانات دیجیتال و در دسترس بودن وسیع برای استفاده شخصی به ‌عنوان ابزارهای ارتباطی، دارا هستند. وی می­گوید: توجه ما به طور مشخص بر مجموعه ­ای از فعالیت­هایی متمرکز است که تحت عنوان «اینترنت» مطرح هستند، به ویژه و بیشتر در موارد استفاده همگانی آن شامل اخبار آنلاین، آگهی­های بازرگانی، استفاده از برنامه ­های تولیدی مانند دانلود موسیقی و موارد مشابه، شرکت در بحث‌ها و گفت وگوها، استفاده از شبکه جهانی وب، جست وجوی اطلاعات و شکل‌های بالقوه و خاص ارتباطی.