۵۳) نوکنده ای، عزیز(۱۳۹۰). تفسیر قضایی آیین دادرسی مدنی ایران، بامقدمه بهمن کشاورز، چاپ اول، انتشارات دانش نگار.

۵۴) واحدی، قدرت الله(۱۳۸۴). بایسته های آیین دادرسی مدنی، چاپ پنجم، نشر میزان.

۵۵) —————-(۱۳۷۷). آیین دادرسی مدنی، کتاب دوم، چاپ اول، نشر میزان.

انگلیسی

۵۶) ویسبروت،دیوید وفردریکسون(۱۳۸۶). دادرسی عادلانه، ترجمه فریده طه، لیلا اشرفی، چاپ اول، نشر میزان.

ب) مقالات

۵۷) ابهری، حمید(۱۳۸۷). «حقوق ‌و تکالیف خواهان دراولین جلسه دادرسی»، مجله دانشکده حقوق وعلوم سیاسی، دانشگاه تهران، دوره۳۸، شماره۱٫

۵۸) امامی رضوی، کاظم(۱۳۴۴). «حقوق به زبان ساده،ثالث»، مجله حقوق امروز، شماره۱۷٫

۵۹) جعفری مجد، محمد(۱۳۹۱).«احکام دعوای جلب ثالث ‌در دیوان عدالت اداری»، ‌فصل‌نامه علمی-پژوهشی دانش حقوق مدنی، شماره دوم.

۶۰) حسن زاده، مهدی(۱۳۹۰). «دعوای متقابل وجلب شخص ثالث درواخواهی وتجدیدنظرخواهی»، حقوق اسلامی، شماره۳۱٫

۶۱) حسینی، محمد،«مداخله شخص ثالث ‌در دادرسی»، مجله حقوقی وقضایی دادگستری، شماره۳۶

۶۲) قائم مقام فراهانی، محمد حسین(۱۳۸۴). «صلاحیت در رسیدگی به امور مدنی»، مجله دانشکده حقوق وعلوم سیاسی، دانشگاه تهران، شماره۲۸٫

۶۳) کلانتریان، سپیده(۱۳۸۰). «حق بردادرسی عادلانه»، مجله وکالت، شماره۶٫

۶۴) عبده، جلال، «اصول محاکمات حقوقی»، مجموعه حقوقی، شماره۲۸ .

۶۵) نکته ها(۱۳۸۶). «دستور تخلیه،جلب ثالث،الغاء عملیات اجرایی»، ماهنامه قضاوت، شماره۴۷٫

ج) پایان نامه

۶۶) بهزادی، بهادر(۱۳۸۴). دعوای ثالث درآیین دادرسی مدنی ایران، پایان نامه کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشکده حقوق وعلوم سیاسی، دانشگاه شیراز.

د) فرهنگ ها

۶۷) معین، محمد(۲۵۳۶شاهنشاهی). فرهنگ فارسی، جلد اول، چاپ سوم، انتشارات امیرکبیر.

۶۸) ———–(۱۳۵۷). فرهنگ فارسی، جلد دوم، چاپ سوم، انتشارات سپهر.

ABSTRACT

THIRD PARTY INVOLOUNTARY INTERVENTION

BY

ZAHRA PARVANEH SANGARI

When plaintiff or defendant in an original action deem it necessary that a third party must be present, they shall summon the third party. Prediction of summoning a third party and investigating this action at the same time with the main action has such advantages as preventing contradictory verdicts, preventing repeated actions, and cost and time economization. Still, some cases are either ambiguous or may have been formed wrongfully in precedent or other cases where legislator is silent. For example, despite the fact that legislator has not divided summoning third party into original and strengthening parts, would it be authentic to divide it as in law books? Does the subordinate third party summoned to the dispute have the same position as defendant? When the action against several persons is not disjoined, would it be possible to summon a third party as a way of remedying the plaintiff’s error in the modality of brought action? ‌The third party summoned to the dispute for strengthening cannot be considered as defendant as they are summoned in order to strengthen the status of the party summoning to the dispute and their conviction is not taken into account. Therefore the rights and duties of defendant cannot be enforced on them. For this reason division of summoning third party and separating the status of these two in dispute is right and appropriate. An action which is not disjoined and its concerned parties are not treated as defendants cannot be relied upon to summon third party once writ of non-suit is issued. An action for summoning a third party should be initiated in such a way that once it is separated from the original action, the latter could be capable of being heard.

Keywords: ancillary action (suit), summoning third party, summoning original third party, summoning the strengthening third party.

1. 1. ۱- معین، محمد، فرهنگ فارسی، جلددوم، چاپ سوم، انتشارات سپهر، ۱۳۵۷، ص۲۱۹۵ ↑

1. 1. ۱-جعفری لنگرودی، محمد جعفر، دانشنامه حقوقی، جلد دوم، انتشارات دانشگاه تهران، ۱۳۴۵، ص۱۶ ↑

1. 1. ۱- معین، محمد، فرهنگ فارسی، ‌جلد اول، انتشارات امیرکبیر، چاپ سوم، ۲۵۳۶شاهنشاهی، ص۱۲۳۶۲- معین، محمد، همان منبع، ص۱۱۸۵ ↑

1. 1. ۳- بهزادی، بهادر، دعوای ثالث در آیین دادرسی مدنی ایران، پایان نامه کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه شیراز، ۱۳۸۴،ص۴ ↑

1. 1. ۴- بهشتی، محمدجواد و نادر مردانی، آیین دادرسی مدنی، جلد۲، نشر میزان، چاپ نخست، ۱۳۸۵، ص۳۲۲ ↑

1. 1. ۵-جعفری لنگرودی، محمدجعفر،ترمینولوژی حقوق، چاپ پنجم، کتابخانه گنج دانش، ۱۳۷۰، ص۱۹۷ ومبسوط درترمینولوژی حقوق، جلد ۳، کتابخانه گنج دانش، چاپ دوم، ۱۳۷۸، ص۱۵۵۷ ↑

1. 1. ۱-شمس، عبدالله، آیین دادرسی مدنی، دوره پیشرفته، جلدسوم، انتشارات دراک، چاپ چهاردهم، ۱۳۸۷، ص۴۸ ↑

1. 1. ۲- امامی رضوی،کاظم، حقوق به زبان ساده، ثالث، مجله حقوق امروز، سال دوم، شماره ۱۷، ص ۵۲ ↑

1. 1. ۳- حسینی، محمد، مداخله شخص ثالث ‌در دادرسی، مجله حقوقی دادگستری، شماره۳۶، ص۱۳ ↑

1. 1. ۱-کریمی، عباس، آیین دادرسی مدنی، انتشارات مجد، چاپ اول، ۱۳۸۶، ص۲۴ ↑

1. 1. ۲- مدنی، جلال الدین، آیین دادرسی مدنی، جلد دوم، انتشارات دانشگاه ملی ایران، ۱۹۸۷، ص۶۴۴ ↑

1. 1. ۱- واحدی، قدرت الله، بایسته های آیین دادرسی مدنی، نشرمیزان، چاپ پنجم،۱۳۸۴، ص۳۲۹ ↑

1. 1. ۲- اگر در یک دعوا قید نام بعضی از مدعی علیهم را در دادخواست قید ننماید ‌و بعداً دادخواست تکمیلی به منظور اضافه کردن نام مدعی علیه جدید به خوانده یا خواندگان دادخواست اصلی بدهد دادخواست تکمیلی دعوای طاری است.(رأی‌ شماره ۲۱۷/۸۰ مورخ ۱۷/۶/۸۰ شعبه ۳۸دیوان عالی کشور) ↑

1. 1. ۱- مهاجری، علی، آیین قضاوت مدنی در محاکم ایران، انتشارات فکرسازان، چاپ سوم ۱۳۸۵، ص۳۲۴ ↑

1. 1. ۲- حیاتی، علی عباس، کلیات آیین دادرسی مدنی، نشر میزان، چاپ اول ۱۳۹۰، ص۳۵۶ ↑

1. 1. ۳- ابهری، حمید، حقوق ‌و تکالیف خواهان دراولین جلسه دادرسی، ‌فصل‌نامه حقوق، مجله دانشکده حقوق وعلوم سیاسی، دوره ۳۸، شماره ۱، بهار ۱۳۸۷، ص۱۳ ↑

1. 1. ۱- قلی زاده، احد، آیین دادرسی مدنی دادگاه های عمومی و انقلاب (۳)، چاپ دانشگاه اصفهان، ۱۳۸۲،ص۱۱۰ ↑

1. 1. ۲- مقصودپور، رسول، دعاوی طاری وشرایط اقامه آن، انتشارات مجد،۱۳۹۱،ص ۳۸۲ ↑

1. 1. ۱- کریمی، عباس، همان منبع، ص۲۴۹ ↑

1. 1. ۲- مردانی، نادرو محمد جواد بهشتی، همان منبع، ص ۳۳۴ ↑

1. 1. ۱- مقصودپور، رسول، همان منبع ، ص۳۸۱ ↑

1. 1. ۲- متین دفتری، احمد، آیین دادسی مدنی وبازرگانی، جلدسوم، چاپخانه دانشگاه، ۱۳۲۷، ص۱۸۲ ↑